La verlammende cruralgie vertegenwoordigt een gelukkig zeldzame complicatie van de gewone cruralgie maar kan soms voorkomen en een aanzienlijke functionele impact hebben.
Maar wat is zijn bijzonderheid? Hoe manifesteert het zich? En wat is zijn behandeling? Antwoorden in dit artikel.
Ga direct naar het gedeelte dat u interesseert
Lumbale wervelkolom en crurale zenuw: anatomie
La lumbale wervelkolom ou Lumbale wervelkolom duidt het onderste deel van de wervelkolom aan, bevindt zich onder het dorsale deel en wordt door de laatste wervel (L5) naar het heiligbeen gearticuleerd.
Het is samengesteld uit vijf lendenwervels (L1 tot L5) die daartussen scharnieren dankzij de gewrichtsvlakken die eraan zijn toegewijd en aan ligamenten.
Tussen elke wervel bevindt zich een fibrocartilaginous structuur genaamd tussenwervelschijf, de laatste bestaat uit een deel in het midden dat " pulpachtige kern ", het is niet geïnnerveerd en erg gehydrateerd, en van een perifeer deel, " vezelige ring “, wat met de jaren de zetel van scheuren kan zijn.
De lumbale wervelkolom heeft, zijdelings gezien, de vorm van een " S ". Dit is de natuurlijke kromming van de lumbale wervelkolom genaamd " heer .
De hoofdrollen van de lumbale wervelkolom zijn de deelname aan de ondersteuning van het hoofd, het behoud van de houding van de romp, het behoud van de rechtopstaande positie, de mobiliteit en ten slotte de bescherming van het ruggenmerg en andere zenuwstructuren.
La ruggengraat bevindt zich ter hoogte van het wervelkanaal en eindigt ter hoogte van de L2-wervel. Zenuwwortels afkomstig van het ruggenmerg verlaten de wervelkolom en gaan door openingen genaamd " foramina .
Een van de zenuwen die uit de lumbale wervelkolom komen, wordt ook wel de dijbeenzenuw genoemd crurale zenuw. Het is het resultaat van de vereniging van voorste takken van drie zenuwwortels: L2, L3, L4 ter hoogte van de psoas major spier. Het is een motorische spier die de samentrekking van de spieren van de heup en de knie mogelijk maakt, maar ook gevoelig omdat het zorgt voor gevoeligheid ter hoogte van het voorste deel van de dij en het voorste en binnenste vlak van de rest van de onderste ledematen.
Wat is cruralgie?
La cruralgia duidt een aan monoradiculargie, dat wil zeggen een pijnlijk syndroom waarbij een enkele zenuwwortel betrokken is, van vertebrale oorsprong, resulterend in gelokaliseerde pijn langs het territorium van de crurale zenuw.
Ze wordt binnen gehaald 70% gevallen bij mensen, dus overwegend mannelijk, ongeacht hun leeftijd, maar de leeftijdsgroep van de 45 om 60 jaar is meestal het meest getroffen.
Het begin is meestal brutaal en het treedt gemakkelijk op na een triggerend incident, zoals een tilinspanning, trauma aan de lendenstreek of zelfs een hoestbui.
Het is een pijn die meestal heel intens wordt genoemd " gezeur “, komt gemakkelijk 's nachts voor en verergert na een inspanning van hoesten, ontlasting, lopen of een plotselinge beweging.
Net als de heupzenuw is de crurale zenuw een van de meest omvangrijke zenuwen in het menselijk lichaam. Als gevolg hiervan kan de pijn die hem betreft soms erg moeilijk te verlichten zijn.
Net als bij ischias hangt de topografie van de pijn af van de aangetaste zenuwwortel. Hoewel in de helft van de gevallen de pijn stopt ter hoogte van de knie, onderscheiden we toch:
Type L3-cruralgie: het begint op het niveau van het supero-externe deel van de bil, gaat rond de heup, kruist het voorvlak van de dij tot het middelste derde deel en gaat dan schuin onder en binnen de dij om te eindigen aan de binnenkant van de knie .
Type L4-cruralgie: in dit geval begint de pijn ook ter hoogte van de bil, daalt langs de buitenzijde van de dij naar het onderste derde deel of gaat over naar de voorzijde, kruist de knie naar voren, het antero-interne vlak van de been om te eindigen ter hoogte van de binnenrand van de voet, soms tot aan de grote teen.
Verlammende cruralgie, welke bijzonderheid?
Cruralgia is het gevolg van compressie en irritatie van een van de wortels die de crurale zenuw vormen. Deze compressie is het gevolg van schade aan de lumbale wervelkolom en kan zijn oorsprong vinden in:
degeneratief zoals hernia,vertebrale artrosede spondylolisthesis of smal lumbale kanaal.
besmettelijk zoals spondylodiscitis vanwege tuberculose.
tumor.
Het manifesteert zich, naast pijn, door a hypo-esthesie (verminderde gevoeligheid), gevoelens van tintelingen, elektrische schokken ofdoof gevoel op het niveau van het pijnlijke pad, a afschaffing van de reflexknieschijf en in de meest extreme gevallen, a cauda-equinasyndroom met sfincterstoornissen.
La verlammende cruralgie is, zoals de naam suggereert, een cruralgie waarvan het motorische tekort het stadium van verlamming bereikt.
Verlammende cruralgie is een realiteit neurochirurgische noodsituatie. De functionele prognose en de evolutie van het tekort zijn inderdaad afhankelijk van de snelheid van het beheer, maar het komt helaas voor dat, ondanks een snel en optimaal beheer, het motorische tekort aanhoudt of zelfs verergert.
Hoe de diagnose van verlammende cruralgie stellen?
Verlammende cruralgie wordt klinisch gemanifesteerd door een motorische stoornis kleiner dan of gelijk aan 3 at spiertesten of het nu gaat om een plotselinge of geleidelijke installatie.
De rol van de crurale zenuw is ervoor te zorgen:
De buiging van de dij op de romp;
Been- en knie-extensie;
En trouwens, de abductie van de dij.
Crurale zenuwverlamming zal zich daarom manifesteren door:
Een onmogelijke buiging van de dij;
Het onvermogen om het been te strekken;
Afgeschafte enkelreflex;
Atrofie van de spieren van het voorste compartiment van de dij;
De stoornis kan eenzijdig zijn en gepaard gaan met pseudo-stappen tijdens het lopen, of bilateraal, in welk geval lopen onmogelijk zal zijn.
De diagnose verlammende cruralgie wordt klinisch gesteld dankzij een inspectie en naar een fysiek onderzoek.
De bevestiging ervan kan de uitvoering van beeldvormingstests vereisen, zoals:
De scanner ou Lumbosacrale CT: het maakt het mogelijk om het bestaan van een hernia te bevestigen en om de zitplaats en het type te bepalen door of om andere oorzaken van compressie op te sporen.
deMRI van de lumbosacrale wervelkolom : het bevestigt het bestaan van een disco-radiculair conflict (hernia), of van een compressie als gevolg van een andere etiologie zoals een tumor of een tumorale oorzaak.
Welke behandeling voor verlammende cruralgie?
Paralytische cruralgie wordt beschouwd als een echte neurochirurgische noodsituatie. Het vertegenwoordigt inderdaad met de cauda equina syndroom en hyperalgetische cruralgie absolute chirurgische indicaties en moet absoluut binnen 24 uur worden geopereerd.
Chirurgische behandeling bestaat uit het vrijmaken van de aangetaste zenuwwortel met behulp van verschillende technieken zoals chemonucleolyse, discectomie ofartrodese.
Opgemerkt moet worden dat soms, ondanks een succesvolle operatie op tijd uitgevoerd, sommigen verlammende cruralgie blijft bestaan.
een postoperatieve revalidatie is essentieel voor een goed functioneel herstel en om herhaling van pijn te voorkomen.
Mijn naam is Sidali. Ik ben huisarts en Webeditor. Als zorgverlener is het mijn missie om bij te dragen aan de verlichting van de aandoeningen van mijn patiënten. Omdat ik ook gepassioneerd ben door schrijven, heb ik het genoegen mijn gedegen medische kennis met het grootste aantal lezers te delen, door populaire artikelen te schrijven die zeer prettig zijn om te lezen.
Mijn naam is Sidali. Ik ben huisarts en webredacteur. Als gezondheidsprofessional is het mijn missie om bij te dragen aan de verlichting van de kwalen van mijn patiënten. Omdat ik ook een passie heb voor schrijven, heb ik het genoegen mijn solide medische kennis met het grootste aantal lezers te delen door populaire artikelen te schrijven die zeer aangenaam zijn om te lezen.
