Cervicale cyste: definitie en beheer

De nekcyste of cervicale cyste is een pathologische entiteit die het cervicale gebied aantast en verschillende ziekten van verschillende oorsprong groepeert. In de overgrote meerderheid van de gevallen is de cervicale cyste goedaardig, maar sommige complicaties, zoals kwaadaardige degeneratie, kunnen optreden vanwege het lange stille karakter van deze aandoening.

In dit artikel gaan we samen ontdekken wat een cervicale cyste is, de oorzaken, de klinische symptomen en de verschillende therapeutische middelen die het beheer ervan vereist.

Cervicale cyste of nekcyste: wat is het?

Un cyste verschijnt als een holte gevuld met vloeistof, lucht of een halfvaste substantie. Het kan in elk deel van het lichaam worden gevonden en kan goedaardig of kwaadaardig zijn.

Le cervicale cyste ou nek cyste is een entiteit die vele pathologieën kan omvatten.

Een groot deel van de cysten van de nek zijn van oorsprong aangeborenen hun ontwikkeling blijft over het algemeen onafhankelijk. Soms treden er echter complicaties op, zoals fistels, infecties of kwaadaardige degeneratie.

De oorzaken van de cervicale cyste

De meest geaccepteerde theorie over de etiologie van cervicale cysten blijft op dit moment de aangeboren oorzaak, hoewel de exacte mechanismen nog steeds slecht worden begrepen.

In de afgelopen jaren heeft onderzoek inderdaad aangetoond dat cysten zich ontwikkelen vanaf het begin van de kieuwbogen (embryonale formaties die verschijnen tijdens de ontwikkeling van de nek en het hoofd). Daarbij :

• De embryonale overblijfselen van de cervicale sinussen zouden de laterale cysten vormen.
• Het niet-kiemen van het schildklierkanaal zou leiden tot middelgrote cysten.

De hypothese van a genetische aanleg wordt ook voorgesteld, maar nog niet bevestigd.

Soorten cervicale cyste

de cervicale cysten kunnen worden gevonden in het onderste of bovenste deel van de nek, ze kunnen lateraal of mediaal, diep of op het huidoppervlak zijn.

Aldus nek cysten zijn meestal verdeeld in laterale, middelste en dermoïde formaties, waardoor het mogelijk is om te onderscheiden:

• Schildkliercysten ou ductus thyroglossus cysten in het midden van de baarmoederhals:

Dit zijn meestal goedaardige formaties aan de voorkant van de nek. Ze kunnen de oorzaak zijn van disfuncties van de schildklier die leiden tot hypo- of hyperthyreoïdie.

• Tweede kieuwboogcyste ou tonsilloïde cyste in de laterale cervicale:

Het is een cyste die zich tijdens het embryonale leven vormt uit de epitheelcellen van de armzakjes en die jarenlang stil evolueert.

• Epidermoïde (dermoïde) cysten:

Het is een goedaardige en zeldzame massa gevormd door de elementen van de huid (verhoornd epitheel, haarzakjes, talgklieren, enz.) die geleidelijk evolueert en moeilijkheden kan veroorzaken bij het ademen, eten of spreken wanneer het volume toeneemt.

Cervicale cyste: klinische manifestatie

Cervicale cysten kunnen lange tijd onopvallend blijven voordat ze op een variabele leeftijd in de vorm van een zwelling verschijnen.

De omstandigheden van ontdekking zijn van twee soorten:

De recente verschijning van een cervicale massa mobiel, pijnloos, elastische consistentie en/of a fistel opening chronische huid min of meer in een inflammatoire context, of het optreden van a inaugurele complicatie onthullend cervicale cystische zwelling zoals een acute faryngeale infectieuze episode.

De symptomen zijn sterk gerelateerd aan de grootte van de cysten. Grote cysten manifesteren zich dus sneller en met een meer of minder luidruchtig klinisch beeld, afhankelijk van de mate van compressie van de vasculo-nerveuze formaties, en van het al dan niet optreden van superinfectie die de oorzaak kan zijn van een douleur, An roodheid en mogelijk een fistulisatie naast de cyste met stroom van een etterende vloeistof.

De evolutie naar een abces is aannemelijk in tegenstelling tot het risico op kankervorming, dat uiterst zeldzaam is.

Le middellijn cyste heeft een bijzonder kenmerk, namelijk zijn verplaatsing tijdens het slikken, wanneer het zich aan de wortel van de tong bevindt en volumineus is, kan het de oorzaak zijn van slik- en spraakstoornissen.

Diagnostisch

De diagnose van zekerheid van cervicale cysten blijft tot op de dag van vandaag vrij moeilijk, omdat aan de ene kant de pathologie slecht wordt verklaard en de gegevens erover nogal slecht zijn en aan de andere kant, omdat hun klinische beelden veel overeenkomsten vertonen met anderen. en tumorpathologieën van de nek.

Het in eerste instantie uitgevoerde onderzoek naar de ontdekking van een tumefactie ter hoogte van de nek is cervicale echografie, maakt het het mogelijk om de cystische aard van de laesie te specificeren en de lokalisatie ervan te specificeren.

Een cytopunctuur fijne naald onder ultrasone controle kan ook worden voorgesteld om een ​​anatomopathologische studie van de inhoud uit te voeren om de goedaardige of kwaadaardige oorsprong van de zwelling te bepalen.

Cervicothoracale computertomografie met injectie van contrastmiddel (CT) en magnetische resonantie beeldvorming (MRI) zijn onderzoeken die de arts ook uitvoert om de topografie en de grootte van de cyste, het verloop van de fistel, de relatie met de omliggende weefsels en de vaat-zenuwstructuren en mogelijk de schildklieraanval te specificeren.

eindelijk een opacificatie van het fistelpad onder de scanner kan worden uitgevoerd vóór een chirurgische resectieprocedure. De realisatie ervan moet niettemin gebeuren op een afstand van een episode van superinfectie.

Omdat het nog steeds een slecht begrepen entiteit is, is het belangrijk om de verschillende differentiële diagnoses van de cervicale cyste te elimineren om de beste strategie voor het beheer ervan aan te nemen.

De belangrijkste andere oorzaken van cervicale massa's worden weergegeven door:

• cervicale lymfadenopathie soms onthullende kanker van de bovenste luchtwegen of schildklierkanker, vooral bij kinderen.
• lymfoom of een infectie zoals tuberculose, toxoplasmose of de kattenkrabziekte...
• schildklier struma kan worden opgeroepen wanneer de zwelling zich in het mediale compartiment bevindt.
• Laryngocoele wat een verwijding is die zich realiseert op het niveau van de structuren in het strottenhoofd genaamd ventrikels van Morgagni-pockets gevuld met lucht, het betreft voornamelijk volwassenen en verschijnt over het algemeen op een afstand van larynxchirurgie.
• lipomenParotiszwellingen van tumorale oorsprong en vasculaire en zenuwtumoren kunnen ook de oorzaak zijn van deze cervicale zwellingen, vooral wanneer ze zich in het laterale compartiment bevinden.

Cervicale cyste: welk management?

Wanneer de diagnose van de cervicale cyste is bevestigd, wordt onmiddellijk een min of meer korte termijn chirurgische behandeling voorgesteld om het risico op infecties, flegmonen, abces en kankervorming te verminderen. Er is immers geen ruimte voor alternatieve behandelingen zoals medicamenteuze behandelingen, homeopathie of een simpele punctie van de cyste.

Onthulling van de cyste door een infectieuze context blijft echter de enige indicatie voor een initiële medicamenteuze behandeling op basis van a antibiotische therapie breed spectrum.

De middelste cyste wordt verwijderd tijdens een operatie onder algehele narcose.

Het bestaat uit een horizontale incisie ter hoogte van de nek, dan verwijdering van de cyste, het persistente kanaal en een deel van het tongbeen om het risico op herhaling te verminderen.

Als tijdens de operatie een fistel wordt ontdekt, wordt het pad "gekleurd" met methyleenblauw om het duidelijk te visualiseren en te verwijderen.

Tonsilloïde cysten zijn ook onderworpen aan volledige resectie tijdens een operatie onder algehele narcose.

Gezien de laterale locatie van de cyste, kan de ingreep delicater blijken te zijn. De aanwezigheid van belangrijke vasculaire structuren maakt deze excisie inderdaad iets gecompliceerder.