Schober's test: interpretatie (spondylitis ankylopoetica)

Deel het met uw bezorgde dierbaren
4.2
(5)

Artikel beoordeeld en goedgekeurd door Dr Ibtissama Boukas, arts gespecialiseerd in huisartsgeneeskunde

De Schober-test, beschreven in 1937 door Dr. Paul Schober, een Duitse arts, is een test die in de geneeskunde (orthopedie, reumatologie) en revalidatie wordt gebruikt om de flexie van de Lumbale wervelkolom. In dit artikel wordt het nut van deze test, de procedure en de resulterende interpretatie uitgelegd.

Definitie en doel

De test van Schober wordt gebruikt om te bepalen of er een afname is in het bewegingsbereik van de lumbale wervelkolom in flexie. Het heeft het voordeel dat het gemakkelijk haalbaar en reproduceerbaar is.

De meting van deze test is nuttig voor:

  • Screening op ziekten zoals spondylitis ankylopoetica of andere ontstekings- en aangeboren ziekten.
  • Het bepalen van de progressie en therapeutische effecten van modaliteiten gericht op het vergroten van de lumbale flexibiliteit en mobiliteit.
AANBEVOLEN VOOR JOU:  Spondylitis ankylopoetica en werk: mogelijke opties

procedure

Hier is de procedure voor het uitvoeren van de Schober-test:

  • De patiënt staat, de onderzoeker markeert deprocessus spinosus L5 door een horizontale lijn over de rug van de patiënt te trekken (die door de bekkenkammen gaat).
  • Een tweede lijn wordt 10 cm boven de eerste getekend.
  • De patiënt wordt dan gevraagd om leun naar voren alsof hij zijn tenen wilde aanraken, zonder zijn knieën te buigen. De onderzoeker meet opnieuw de afstand tussen de twee lijnen met de patiënt in een volledig gebogen positie.
  • Het verschil tussen de metingen in de rechtopstaande positie en in de gebogen positie geeft het resultaat van de Schober-test (meting van de lumbale flexie).

Er bestaat ook een aangepaste versie van de test van Schober. Aangenomen wordt dat dit een verkeerde identificatie van de lumbosacrale overgang (L5) voorkomt en ervoor zorgt dat de gehele lumbale wervelkolom in aanmerking wordt genomen. Om dit te doen, wordt de test als volgt geëvalueerd:

  • Terwijl de patiënt staat, markeert de onderzoeker de twee achterste superieure iliacale stekels (PSIS) en trekt vervolgens een horizontale lijn door het midden van de twee markeringen.
  • Een tweede lijn is 5 cm onder de eerste lijn gemarkeerd.
  • Een derde lijn wordt 10 cm boven de eerste lijn getrokken.
  • De patiënt wordt vervolgens gevraagd om voorover te leunen alsof hij zijn tenen probeert aan te raken (zonder de knieën te buigen). Vervolgens meet de examinator opnieuw de afstand tussen de bovenste lijn en de onderste lijn.
AANBEVOLEN VOOR JOU:  Spondylitis ankylopoetica: verboden voedsel

Interpretatie van de Schober-test

Voor beide versies van de test geldt a verhoging van minder dan 5 cm is een positieve testen kan duiden op verminderde lumbale flexie. Aan de andere kant moet worden opgemerkt dat de Schober-test ook rekening houdt met de amplitude van de heupen en de flexibiliteit van de achterste ketting. Verminderde heupmobiliteit of stijve hamstrings kunnen dus de Schober-testmeting beïnvloeden.

referenties

  • https://en.wikipedia.org/wiki/Schober%27s_test
  • https://www.physio-pedia.com/Schober_Test
  • https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Schober_Test.jpg

Was dit artikel nuttig voor u?

Geef aan dat je het artikel waardeert

Lezersbeoordeling 4.2 / 5. Aantal stemmen 5

Als u baat heeft gehad bij dit artikel

Deel het alsjeblieft met je dierbaren

Hartelijk dank voor uw terugkeer

Hoe kunnen we het artikel verbeteren?

AANBEVOLEN VOOR JOU:  Spondylitis ankylopoetica: de complete gids

Terug naar boven