Cervicale facetartrose: definitie en beheer

Als uw arts u ooit heeft gediagnosticeerd met:facet artrose cervicaal, nodigen we u uit om dit artikel te lezen dat alle aspecten van de ziekte behandelt, namelijk de etiologieën, de diagnose (klinisch en paraklinisch), de symptomen en de verschillende therapeutische opties waarmee u uzelf kunt verlichten.

Definitie en anatomie

Le cervicale wervelkolom is het benige deel van de nek, het is een set van zeven wervels genoemd van C1 tot C7 en met elkaar verbonden door tussenwervelschijven, ligamenten en gewrichtsoppervlakken.

De wervels bestaan ​​uit een wervellichaam en facetgewrichten gelegen aan de achterzijde. Er zijn vier van deze facetten voor elke wervel, waarvan er twee ervoor zorgen dat ze kunnen articuleren met de bovenste wervel en twee andere met de onderste wervel.

Deze gewrichten zijn bekleed met voldoende glad en gesmeerd kraakbeen om de wervels vrij te laten glijden tijdens beweging.

Hoewel zeer stabiel, cervicale wervelkolom en een zeer flexibel gebied dat bewegingen in meerdere richtingen mogelijk maakt. Het is daarom onderhevig aan frequente wrijving, vooral ter hoogte van de gewrichten, waardoor osteoartritis et degeneratie.

decervicale facet artrose wordt vaak waargenomen op het niveau van de gewrichtsfacetten die de wervels verbinden die van C4 naar C7 gaan.

Wat veroorzaakt cervicale facetartrose?

De oorsprong en precieze etiologieën van cervicale facetartrose lijken nog niet volledig bekend te zijn. Er is echter één zekerheid over de oorzaak, namelijk dat deze verband houdt met de slijtage van het kraakbeen dat de gewrichten bekleedt.

Aangezien de nek een zeer mobiel en sterk belast gebied is, heeft het kraakbeen de neiging om met de leeftijd te verslijten, wat leidt tot een osteoartritis.

deleeftijd is ook de veroorzaker van meerdere veranderingen in het cervicale gebied, zoals uitdroging en krimp van de tussenwervelschijven of verdikking van de botten en ligamenten die het risico op wrijving ter hoogte van de facetgewrichten en dus dat van artrose kunnen vergroten.

Het is ook belangrijk op te merken dat andere factoren cervicale facetartrose kunnen veroorzaken, waaronder:

• mannelijk geslacht,
• Een voorgeschiedenis van trauma aan het nekgebied (konijnennek),
• De significante frequentie van microtrauma's aan de nek,
• De uitoefening van bepaalde beroepen in de cervicale regio,
• Een misvorming van de cervicale wervelkolom
• Enz.

Hoe manifesteert het zich?

Het komt nogal eens voor dat een cervicale facet artrose is asymptomatisch en kan alleen worden gezien bij beeldvormende onderzoeken, vooral als er geen ontsteking is. Dit komt door de installatie progressief waardoor het lichaam de tijd krijgt om zich eraan aan te passen.

Wanneer cervicale facetartrose symptomatisch is, kan het verantwoordelijk zijn voor bepaalde symptomen, waaronder:

• een douleur ter hoogte van de nek die kan uitstralen naar de armen, schouders, rug (schouderblad) of borst;
• een nek stijfheid;
• De paresthesieën en doof gevoel ter hoogte van de bovenste extremiteit (arm, onderarm en hoofd-);
• De hoofdpijn of hoofdpijn;
• Un kraken ter hoogte van de nek tijdens zijn mobilisatie;
• een vertebro-basilaire insufficiëntie, door de vorming vanosteofyten ter hoogte van de wervels, wat irritatie van de wervelslagader veroorzaakt.

Deze situatie is gelukkig zeldzaam en kan veroorzaken: migraine, duizeligheid, oorsuizen, gezichtsstoornissen, misselijkheid en braken, vermoeidheid en oorsuizen.

Het komt ook wel eens voor dat cervicale facetartrose de oorzaak is van symptomen die verband houden met ruggenmergpijn, zoals dan spierzwakteEen afschaffing of overdrijving van reflexen of coördinatiestoornissen. Dit is het geval bij complicaties zoals myelopathie of radiculopathie cervicaal optreden.

Hoe zit het met de diagnose?

De diagnose van cervicale facetartrose is over het algemeen primair klinisch, het is gebaseerd op:

ter discussie stellen

De arts zal de symptomen bestuderen die door de patiënt worden gepresenteerd: hun duur, hun beginwijze en hun evolutie. De patiënt moet ook worden ondervraagd over eventuele eerdere ziekten of trauma's, met name in de cervicale regio, evenals over hun beroep en gewoonten.

Een klinisch onderzoek

Grondig en volledig, het klinisch onderzoek, dat een neurologisch onderzoek met beoordeling van spierkracht, osteo-peesreflexen en gang. Evenals een onderzoek van de beweeglijkheid van de nek.

Röntgenonderzoeken 

De arts begint meestal met het bestellen van een standaard röntgenfoto van de cervicale wervelkolomDit maakt het mogelijk om indirecte tekenen van artrose zoals gewrichtsvernauwing, botcondensatie of de aanwezigheid van osteofyten ter hoogte van het facetgewricht te markeren.

een computertomografie of CT-scan kan ook worden gevraagd om de diagnose te bevestigen en andere uit te sluiten.

Ten slotte, wanneer er significante neurologische symptomen zijn, a IRM (magnetic resonance imaging) kan worden uitgevoerd om de impact van cervicale facetartrose op het ruggenmerg te beoordelen.

Behandeling van cervicale facetartrose

De behandeling van cervicale facetartrose heeft meerdere aspecten en is afhankelijk van verschillende factoren, zoals het type symptomen, de mate van schade en de impact van deze pathologie op het functionele niveau.

De respons op de behandeling verschilt van persoon tot persoon en elke patiënt reageert anders op elke behandelmethode.

Onder de methoden van ondersteuning kunnen we noemen:

Niet-medicamenteuze behandeling

Een van de basisprincipes van het beheer van artrose in het algemeen is de aanbeveling van rust, wat meer het geval is als het gaat om cervicale facetartrose, omdat het cervicale gebied vaak wordt gevraagd, wat de zeer pijnlijke aanvallen veroorzaakt.

Het is echter belangrijk om te specificeren dat de rest slechts van korte duur mag zijn, omdat het op lange termijn mogelijk het tegenovergestelde effect heeft.

Om het begin van pijnlijke aanvallen te voorkomen, kan de beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg soms het gebruik van een minerve (cervicale kraag). Het is echter nuttig om te specificeren dat het gebruik ervan moet worden beperkt tot bepaalde uitzonderlijke situaties (zoals een pijnaanval, een lange reis of een veeleisende baan). Het kan inderdaad ook spieratrofie en nekstijfheid veroorzaken waardoor de situatie kan verslechteren.

La fysiotherapie enosteopathie vertegenwoordigen ook de therapeutische opties bij uitstek bij de behandeling van cervicale facetartrose, hoewel ze geen direct effect hebben op het fenomeen artrose. Niettemin maken ze het mogelijk om spanning in de nek te verminderen die aanzienlijke pijn kan veroorzaken of het gevolg kan zijn.

Behandeling met geneesmiddelen 

Een van de gevolgen van cervicale facetartrose is het optreden van een significant ontstekingsproces in de gewrichten. Zijn medische zorg bestaat dan ook uit het nemen vananti-inflammatoire om dit laatste te verminderen en zo de pijn te verminderen.

Het is ook mogelijk om decortisone infiltratie op het niveau van het gewricht wanneer de medicijnen niet langer het verwachte effect hebben.

Chirurgische behandeling

Het gebruik van een operatie bij de behandeling van cervicale facetartrose is over het algemeen zeldzaam. Bepaalde ernstige situaties, zoals myelopathie of radiculopathie met compressie van het ruggenmerg, kunnen echter een operatie vereisen om de aangetaste zenuwwortels vrij te maken.

Op technisch vlak kan de operatie bestaan ​​uit het opheffen van de druk om het beenmerg vrij te maken, indien dit laatste geheel of gedeeltelijk wordt samengedrukt, of het onschadelijk maken van de wervels en het verwijderen van de sporen van het bot.

Onder de gebruikte chirurgische gebaren kunnen we noemen: laminectomie, discectomie, artrodese, Corpectomie, Etc.

De keuze van deze chirurgische benaderingen moet altijd worden gemaakt op basis van de therapeutische indicaties, zoals de leeftijd van de patiënt, het evolutiestadium van de ziekte, de mate van risico van de ingreep, de beslissing van elk chirurgisch team, enz.