Als je valt en je voelt heuppijnkunt u bang zijn dat u de nek van uw dijbeen heeft gebroken. Dit is een veelvoorkomend letsel na een val, dat zeer ernstig kan zijn als het niet goed wordt behandeld.
In dit artikel bespreken we de symptomen van een femurhalsfractuur en wat u moet doen als u denkt dat u er een heeft (of een andere heuppijn door een val).
heup anatomie
La heup is een kogelgewricht die het been met de romp verbindt. Het maakt een breed bewegingsbereik mogelijk, inclusief flexie, extensie en rotatie. Het bolvormige deel van het gewricht wordt gevormd door de kop van het dijbeen, terwijl de holte wordt gevormd door een komvormig bot in het bekken (acetabulum).
Het gewricht wordt bij elkaar gehouden door een netwerk van ligamenten en spieren, die de botten stabiliseren en vloeiende beweging mogelijk maken.
De heup is een dragende verbinding, wat betekent dat het het gewicht van het lichaam ondersteunt tijdens activiteiten zoals lopen en staan. Daarom is het na verloop van tijd onderhevig aan slijtage. Dit kan leiden tot pathologieën zoals artrose, die pijn en stijfheid kunnen veroorzaken.
Er zijn echter veel manieren om heuppijn te voorkomen of te verlichten, zoals lichaamsbeweging, rekken en pijnstillers. Met de juiste zorg kan de heup jarenlang gezond en sterk blijven.
Heuppijn na een val: is het een breuk?
een gebroken heup is een breuk die optreedt in het bovenste deel van het dijbeen (dijbeen). Aangezien het dijbeen een van de sterkste botten in het lichaam is, gebroken heup kan een ernstig letsel opleveren.
Het komt vaker voor bij oudere mensen, die meer kans hebben om te vallen en minder snel genezen van een breuk. Een heupfractuur kan aanzienlijke pijn en invaliditeit veroorzaken en kan leiden tot andere gezondheidsproblemen.
Mensen met een gebroken heup lopen bijvoorbeeld risico op longontsteking en bloedstolsels. Heupfracturen kunnen ook leiden tot langdurige problemen, zoals artrose.
Wat zijn de andere oorzaken van traumatische heuppijn?
Heuppijn kan vele oorzaken hebben, waaronder:
- Overmatige belasting van de heup, zoals tijdens het hardlopen of andere activiteiten met een hoge impact, kunnen leiden tot ontstekingen en pijn.
- Trochanter bursitisis bijvoorbeeld vaak het gevolg van overmatig gebruik of letsel aan de slijmbeurs, een klein zakje met vloeistof dat het heupgewricht beschermt.
- tendinopathie, ondertussen is een aandoening die de pezen rond het heupgewricht aantast. Het kan worden veroorzaakt door repetitieve bewegingen of een slechte vorm tijdens fysieke oefeningen.
- Bovendien, aangeboren dysplasie, of een misvorming van de heupkom, kan de kans op het ontwikkelen van heuppijn later in het leven vergroten.
- Pubalgie, ten slotte is een aandoening die optreedt wanneer de spieren en ligamenten van de schaamstreek gespannen of ontstoken zijn. Het kan worden veroorzaakt door zwangerschap, bevalling of zelfs overmatige gewichtstoename.
Al deze aandoeningen kunnen leiden tot aanzienlijke heuppijn en moeten worden behandeld door een gekwalificeerde medische professional.
Heuposteonecrose: de complete gids
Artikel beoordeeld en goedgekeurd door Dr. Ibtissama Boukas, arts gespecialiseerd in huisartsgeneeskunde Osteonecrose…
Heuppijn na lumbale artrodese: welk verband?
Heuppijn na lumbale fusie is een veel voorkomende klacht, maar het...
Heupsubluxatie: diagnose en behandeling (wat te doen?)
Heupsubluxatie is niet altijd gemakkelijk te diagnosticeren. In tegenstelling tot ontwrichting van…
Orthopedisch kussen om de pilonidale cyste te verlichten: de mening van de fysiotherapeut
Pilonidale cyste is een veel voorkomende aandoening bij jonge volwassenen en adolescenten die...
Heuppijn na een val: wat te doen na een val?
een heuppijn na een val kan een teken zijn van ernstig letsel. Als je valt en je voelt heuppijn het is vooral belangrijk om het been niet te belasten.
Dit kan het letsel verergeren en tot verdere complicaties leiden.
Nadat u bent beoordeeld door een medische professional, kunnen zij u adviseren over de beste manier om uw blessure te behandelen en de behandelingen die nodig zijn voor een volledig herstel.
Het is essentieel om de instructies op te volgen om verdere schade te voorkomen en een positief resultaat te bereiken.
Wat is de procedure voor het stellen van een diagnose en beeldvorming?
Als je je voelt heuppijn na een val is de eerste stap om uw arts of een spoedeisende hulp te raadplegen. Hij zal u vragen naar uw symptomen en medische geschiedenis en een lichamelijk onderzoek uitvoeren.
In sommige gevallen kunnen röntgenfoto's worden besteld om andere mogelijke oorzaken van heuppijn, zoals artritis
Bovendien kan computertomografie (CT) of magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) worden gebruikt om een gedetailleerder beeld te krijgen van het heupgewricht en de omliggende structuren.
Deze beeldvormende tests kunnen helpen bij het bevestigen van de diagnose van een heupfractuur en het beoordelen van de ernst van het letsel.
Heuppijn na een val: behandeling en operatie
Behandeling van heuppijn na een val hangt af van de onderliggende oorzaak, aandoening en het al dan niet aanwezig zijn van een fractuur.
Behandeling bij een fractuur
Deze behandeling omvat meestal het gebruik van een heupschroef of een ander fixatieapparaat om het bot te stabiliseren en te laten genezen. In sommige gevallen kan een operatie worden vermeden, afhankelijk van de fractuur en de toestand van de patiënt.
Behandeling als er geen breuk is
De behandeling hangt af van de onderliggende oorzaak van de heuppijn. Als bijvoorbeeld bursitis wordt vermoed, injecties met corticosteroïden of fysiotherapie (fysiotherapie) kan worden aanbevolen.
Mensen met tendinopathie kunnen baat hebben bij een combinatie van rust, ijs, warmte en fysiotherapie.
Ten slotte kunnen mensen met pubalgie verlichting vinden met vrij verkrijgbare pijnstillers en/of een fysiotherapie en bekkenbodem.
Bij heuppijn die niet door een breuk wordt veroorzaakt, is een operatie meestal niet nodig. In sommige gevallen, vooral als er sprake is van aangeboren laesies of als het labrum is aangetast, kan een operatie echter worden aanbevolen.
Dit is met name het geval als er ondanks goed uitgevoerde conservatieve behandeling geen verbetering wordt waargenomen.