Artikel beoordeeld en goedgekeurd door Dr Ibtissama Boukas, arts gespecialiseerd in huisartsgeneeskunde
Een belangrijk onderdeel van het centrale zenuwstelsel, de ruggengraat zorgt voor de transport van zenuwsignalen van de hersenen naar de verschillende delen van het lichaam en vice versa. Het grijpt in op de gevoeligheid en mobiliteit van het lichaam. Eventuele schade aan het merg kan dus beïnvloeden veel functies in het lichaam. Om deze structuur beter te begrijpen, zullen we in dit artikel de anatomie, de manier van werken, de verschillende aandoeningen die erop van invloed kunnen zijn en de behandeling ervan bekijken.
Ga direct naar het gedeelte dat u interesseert
Definitie en anatomie
Wat is het ruggenmerg?
Het ruggenmerg is een van de belangrijkste onderdelen van het zenuwstelsel. Het komt in de vorm van een cilindrische structuur die het midden van de doorkruist ruggengraat, van de hersenstam naar de onderrug. Bestaat uit zenuwbundels en cellen, zijn rol is om: boodschappen van de hersenen naar de rest van het lichaam overbrengen.
Deze zenuwboodschappen hebben drie cruciale functies.
Ze regelen de bewegingen en functies van het lichaam. Ze sturen ook autonome (onvrijwillige) functies aan, zoals uw ademhalingsfrequentie en hartslag, evenals de darm- en blaasfunctie.
Ze verbinden het tastorgaan met de hersenen. Signalen uit verschillende delen van uw lichaam stellen de hersenen in staat omaanraakgerelateerde sensaties zoals druk, pijn en temperatuur registreren en verwerken.
Ze beheren reflexen. De ruggenmerg regelt bepaalde reflexen (onwillekeurige bewegingen) zonder de hersenen erbij te betrekken.
Begrijp de structuur van het ruggenmerg
La ruggengraat begint in het onderste deel van je hersenstam, genaamd medulla langwerpig. Het strekt zich dan uit langs de achterkant in de ruggengraat. De beëindiging vormt een kegel genaamd conus medulla.
Net als de hersenen, weefsellagen genaamd brein het ruggenmerg bedekken. Deze beschermende weefsels bestaan uit:
la dura mater : de buitenste laag die het ruggenmerg beschermt tegen verwondingen;
er toe doen spinachtige: de tussenlaag tussen de epidurale en subarachnoïdale ruimte;
la pia mater : de binnenste laag die uw ruggenmerg bedekt.
er 31 paar zenuwen en zenuwwortels in het ruggenmerg. Waaronder:
8 paar cervicale zenuwen (zenuwen beginnend bij de nek en gaan voornamelijk naar het gezicht en hoofd);
12 paar thoracale zenuwen (zenuwen van het bovenlichaam die zich uitstrekken naar de borst, bovenrug en buik);
5 paar lumbale zenuwen (zenuwen in de onderrug die naar de benen en voeten gaan);
5 paar sacrale zenuwen (onderrug zenuwen die zich uitstrekken tot in het bekken).
Afgezien van de eerste spinale zenuw, heeft elke spinale zenuw twee zenuwwortels: een motorische of voorste wortel en een sensorische of achterste wortel.
Elke spinale zenuw ontspringt op a gewerveld specifiek en innerveert een precies deel binnen het organisme. Dit gebied heet a dermatoom. Zo wordt het hele huidoppervlak van het lichaam dan verdeeld in verschillende dermatomen.
Welke aandoeningen en aandoeningen beïnvloeden het ruggenmerg?
Veel aandoeningen of verwondingen kan het ruggenmerg aantasten. De laesies en pathologieën die deze structuur aantasten, zijn echter voor het grootste deel behoorlijk ernstig. Ze kunnen grote disfuncties veroorzaken in alle organen. Ze kunnen ook zijnoorzaak van verlamming van ledematen.
La myelopathie is een algemene term die wordt gebruikt om alles te beschrijven neurologische uitval gerelateerd aan het ruggenmerg. Het is meestal te wijten aan compressie van het ruggenmerg door een osteofyt of een geëxtrudeerde schijf. Meestal bevindt deze aandoening zich in de cervicale wervelkolom, maar het kan ook voorkomen in de colonne borstkas ou lumbaal.
Veel voorkomende aandoeningen die het ruggenmerg kunnen beïnvloeden, zijn ook:
Acute transversale myelitis
Het is een ontsteking in een of meer segmenten van het ruggenmerg.
Cervicale spondylose
Dit is een progressieve slijtage van de tussenwervelschijven van de nek (cervicale schijven) die druk kunnen uitoefenen op het ruggenmerg (myelopathie baarmoederhals).
Het is een slip van de gelatineuze kern van de tussenwervelschijf niet op zijn plaats, waardoor in sommige situaties compressie van het ruggenmerg en de omliggende zenuwen ontstaat.
Een fractuur treedt op wanneer een of meer wervels zijn overschreven (compressiefractuur) of gebroken (burstfractuur) na een trauma. De fragmenten zetten soms druk op het ruggenmerg.
spinale musculaire atrofie
Het is een degeneratie van motorische zenuwcellen in het ruggenmerg die spierzwakte en -atrofie veroorzaakt (wegkwijnen).
Dit is een vernauwing van de wervelkolom die soms resulteert in beknelde zenuwen en irritatie van het ruggenmerg.
Spinale tumoren
Dit zijn kankerachtige of niet-kankerachtige (goedaardige) gezwellen die groeien in uw wervelkolom of direct op het ruggenmerg (ruggenmerg kanker), en die er een min of meer grote druk op uitoefenen.
Spinale infecties
Een infectie kan optreden wanneer druk van een zich uitbreidend abces of collaps van een geïnfecteerde wervel of schijf (spondylodiscitis) oefent druk uit op het ruggenmerg.
Diagnose van aandoeningen van het ruggenmerg
Un lichamelijk onderzoek en neurologisch ook zorgvuldig medische geschiedenis beoordeling, vormen de eerste fase van diagnose van een aandoening in het ruggenmerg.
De diagnose myelopathie hangt af van de neurologische locatie in de wervelkolom. De aan- of afwezigheid van significante pijn of trauma en de wijze van ontstaan zijn van het grootste belang om myelopathie beoordelen in klinische categorieën.
Andere diagnostische tests die uw arts kan aanbevelen, zijn onder meer:
röntgenstralen: op zoek gaan naar breuken of tumoren;
een MRI of computertomografie van de wervelkolom: om drukgebieden op het wervelkanaal te tonen;
myelografie : het bepalen van de locatie en aanwezigheid van ruggenmergafwijkingen;
een elektromyogram: om de exacte betrokken zenuwwortel te bepalen.
Hoe aandoeningen van het ruggenmerg te behandelen?
Le behandeling van aandoeningen van het ruggenmerg hangt af van de locatie en de ernst van de ziekte. Voor sommigen kunnen de gevolgen onomkeerbaar zijn, maar er wordt altijd een behandeling ingesteld om verdere complicaties te voorkomen.
Le traitement heeft in het algemeen tot doel pijn te verminderen en vooral de functionele mogelijkheden van de patiënt bij zijn normale dagelijkse activiteiten te verbeteren. Meestal gebeurt dit door middel van niet-chirurgische benaderingen.
Wanneer symptomen van myelopathie aanhouden of verergeren ondanks medicatie en fysiotherapie, kan uw zorgverlener een operatie voorstellen.
Le behandeling van aandoeningen van het ruggenmerg mag inclusief:
etiologische behandeling: behandeling van de onderliggende oorzaak van de aandoening;
medische behandeling;
revalidatie door middel van fysiotherapie en ergotherapie;
operatie indien nodig.
Tegelijkertijd is er ook de zorg voor de andere problemen die gepaard gaan met aandoeningen van het ruggenmerg, namelijk:
darm- en blaasdisfunctie;
pijn ;
spierspasticiteit: onwillekeurige stijfheid en contractuur van de spieren;
problemen met de bloedsomloop: vorming van bloedstolsels;
Mijn naam is Arotoky en ik studeer menselijke geneeskunde. Sinds meer dan 5 jaar webredacteur, richt ik me momenteel op het thema gezondheid en welzijn. Ik ben er sterk van overtuigd dat ik met mijn waardevolle artikelen veel mensen kan helpen hun klachten te verlichten en zich beter te voelen. Mijn doel is om mijn kennis over gezondheid te delen met het grote publiek door middel van webschrijven.
