Myofasciaal syndroom: oorzaak van uw pijn? (6 behandelingen)

Artikel beoordeeld en goedgekeurd door Dr Ibtissama Boukas, arts gespecialiseerd in huisartsgeneeskunde

Myofasciaal syndroom verwijst vaak naar een chronische aandoening en veroorzaakt over het algemeen verwezen pijn. Meer specifiek veroorzaakt druk die wordt uitgeoefend op een gevoelig punt op spierniveau lokaal ongemak op afstand van het pijnlijke punt.

Dit syndroom treedt meestal op na een spierblessure of -aandoening (traumatisch of repetitief). Het heeft ook te maken met stress. Soms verschijnt de pijn zonder enige specifieke oorzaak.

Verschillende soorten behandelingen kunnen de symptomen helpen behandelen. Na een uitgebreide uitleg van het myofasciaal syndroom (symptomen, oorzaken, diagnose), zullen we behandelingsopties bespreken om verlichting te bieden.

Definitie en anatomie

Myofasciaal syndroom is een pijnlijke aandoening die spieren en fascia aantast. "Myo" komt van spier en "fasciaal" betekent fascia.

Wat is een fascia? Het is een soort dun bindweefsel dat spieren omringt. Het kunnen spiervezels zijn, individuele spieren of een groep spieren.

Le rol van fascia is om de spieren bij elkaar te houden, waardoor de vezels waaruit ze zijn samengesteld, kunnen worden samengetrokken en uitgerekt. Door het gladde oppervlak laat de fascia ook een optimaal glijden van de vezels toe zonder wrijving, waardoor mogelijke scheuren worden vermeden.

Myofasciale pijn is een veelvoorkomend syndroom. Het manifesteert zich door pijn en gevoeligheid in de spieren van een bepaald deel van het lichaam. De pijn wordt verklaard door de aanwezigheid van “triggerpoints” op spierniveau. Alvorens in te gaan op details, moet worden opgemerkt dat dit syndroom vanuit wetenschappelijk oogpunt niet unaniem is en dat andere studies nodig zijn om de oorsprong en de manifestaties ervan beter te begrijpen.

Volgens de theorie is een triggerpoint een gelokaliseerde en geblokkeerde contractie in een spier. Een uitgerekte band vergelijkbaar met een knoop wordt vaak gevoeld onder de vingers bij palpatie. Deze mini-spierspasme vermindert de bloedstroom, wat leidt tot een verminderde circulatie en zuurstofvoorziening naar weefsels lokaal. Op het triggerpoint wordt daarom stofwisselingsafval gevormd en het resultaat is een zenuwboodschap die naar de hersenen wordt gestuurd en die een pijnsignaal genereert.

Deze pijn treedt lokaal op, maar kan ook op afstand van de pijnlijke plek optreden. Het is gekwalificeerd als: doorverwezen pijnen alle spieren hebben de neiging pijn volgens een precieze verdeling door te geven (een triggerpoint in de bilspieren kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat de pijn achter de dij naar de kuit uitstraalt).

Ongeacht de locatie volgt meestal een vicieuze cirkel waar de beschadigde spier niet optimaal wordt gebruikt. Contractuur ontwikkelt zich, samen met mogelijk verlies van kracht en langdurige atrofie. Het gerelateerde gewricht verstijft en er kan bewegingsverlies worden gevoeld. De andere spieren daarentegen moeten harder werken om het functieverlies van de geblesseerde spier te compenseren.

Triggerpoints kunnen zich in elke spier ontwikkelen, en zelfs in meerdere spieren tegelijk. Houd er rekening mee dat niet alle triggerpoints problematisch zijn. Deze zijn aanwezig in verschillende delen van het lichaam en hun aanwezigheid vertaalt zich niet systematisch in een pijnlijk fenomeen. Wat ons hier interesseert zijn de zogenaamde "actieve" triggerpoints, dat wil zeggen, die de symptomen van de patiënt reproduceren.

symptomen

De tekenen en symptomen van het myofasciaal syndroom variëren van persoon tot persoon, maar er zijn volgende kenmerken: in verschillende gevallen:

• Een diepe, doffe pijn in een spier
• Een knellend gevoel in de spier
• Pijn bij beweging met samentrekking van de aangedane spier
• Een gevoel van stijfheid
• Verlies van bewegingsbereik
• Cervicale pijn of lumbago
• Hoofdpijn
• spier zwakte
• Algemene vermoeidheid

Zoals gezegd, kan elke spier de plaats zijn van een triggerpoint. Enkele van de spieren die het meest waarschijnlijk het myofasciaal syndroom veroorzaken, zijn:

• de sternocleidomastoideus
• de trapeze
• de levator scapula
• de infraspinatus
• de romboïden
• de borstplaat
• de vierkanten van de lendenen
• bilspieren (klein, middelgroot)
• psoas
• de tensor fascia lata

Oorzaken

Myofasciaal syndroom komt veel vaker voor dan men zou denken. Sommige deskundigen schatten dat ongeveer 85% van de individuen krijgt er op een gegeven moment last van. Het treedt meestal op na:

• trauma waarbij een spier betrokken is
• overmatig gebruik (zoals bij herhaalde bewegingen)
• een episode van aanzienlijke stress of angst
• gebrek aan slaap of een ongemakkelijke houding
• een zittend beroep
• een gebrek aan fysieke activiteit
• bepaalde geassocieerde pathologieën (zoals fibromyalgie, diabetes, hypothyreoïdie, enz.)
• een vitaminetekort (zoals vitamine D of folaat)

Vaak kan pijn van het myofasciale type worden verward met migraine of hoofdpijn, sciatiques ou cruralgia, of zelfs de fibromyalgie. Daarom wordt aangenomen dat het een ondergediagnosticeerd syndroom is.

Opgemerkt moet worden dat het myofasciale syndroom niet afkomstig is van een ontstekingsschade. Het wordt daarom niet beschouwd als een auto-immuunziekte (zoals lupus, multiple sclerose, spondylitis ankylopoetica, etc.).

Diagnostisch

We zeiden dat het myofasciaal syndroom was ondergediagnosticeerd. Er is namelijk geen beeldvormend onderzoek, bloedonderzoek, biopsie of iets anders om een ​​juiste diagnose te stellen.

Als we daaraan toevoegen dat deze genegenheid niet weggaat... geen zichtbaar merkteken (zoals roodheid, zwelling of warmte), is het begrijpelijk waarom wetenschappelijke studies moeite hebben om het myofasciaal syndroom te lokaliseren.

Meestal zal een arts of beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg een klinisch onderzoek om de diagnose te bevestigen. Dit laatste zal gebaseerd zijn op uw medische geschiedenis, de presentatie van uw symptomen en de respons op bepaalde klinische tests (bewegingsbereik, spiercontractie, reproductie van symptomen bij palpatie, enz.).

Behandeling en genezing

Hier zijn de behandelingsopties die momenteel bestaan ​​om het myofasciaal syndroom te verlichten:

medicatie

Zoals myofasciaal syndroom komt zelden van een ontsteking, het is niet ongebruikelijk dat patiënten melden dat ze geen vooruitgang voelen na het nemen van ontstekingsremmers.

Voor deze aandoening reageren patiënten over het algemeen het beste op spierverslappers en pijnstillers. Als de oorzaak gedeeltelijk psychologisch is, kunnen antidepressiva ook helpen.

Als de slaap sterk wordt beïnvloed door het myofasciaal syndroom, kunnen pijnstillers worden voorgeschreven voor het slapengaan.

Uw arts zal de juiste medicijnen voor uw aandoening voorschrijven, rekening houdend met uw medische geschiedenis en uw symptomen.

Fysiotherapie (fysiotherapie)

De fysiotherapeut (fysiotherapeut) kan u helpen uw symptomen te verlichten, naast het helpen terugkeren naar uw dagelijkse activiteiten. Van hulpmiddelen die deel uitmaken van zijn therapeutisch arsenaal, hij kan gebruiken:

• Diverse technieken gerelateerd aan thermotherapie
• Elektrotherapie (TENS en anderen)
• Handmatige technieken
• Therapeutische oefeningen (strekken, progressieve en gecontroleerde contracties, enz.)
• Cupping therapie
• Naalden onder de dermis (een modern alternatief voor acupunctuur)

Tennisbal

Triggerpoints kunnen worden behandeld met zoiets eenvoudigs als een tennisbal. Zoals hierboven uitgelegd, zijn deze pijnpunten een soort mini-contracturen in het gebied van een spier die pijn kunnen doen uitstralen wanneer er druk wordt uitgeoefend.

Het idee bij de tennisbal is om een specifieke en aanhoudende druk op gevoelige punten om ontspanning op dit niveau te veroorzaken. De spanningspunten die lage rugpijn veroorzaken, bevinden zich bijvoorbeeld meestal rond de lumbale regio en het bekken.

Kortom, plaats de bal gewoon op de pijnlijke plek en oefen druk uit met behulp van de muur of vloer. Het gevoel moet sterk maar draaglijk zijn. Als je ineenkrimpt van de pijn, moet je zeker de druk verminderen.

Myofasciale osteopathie

Osteopathie maakt gebruik van manuele technieken die gericht zijn op het corrigeren van de disfuncties van het menselijk lichaam. Multisystemische en holistische behandeling, hoewel beperkt vanuit wetenschappelijk oogpunt, brengt over het algemeen veel verlichting voor patiënten.

Bij myofasciaal syndroom kan de osteopaat aanvragen technieken voor myofasciale release en andere massagetechnieken om spierspanning te verminderen, vloeiende beweging terug te krijgen en pijn te verminderen.

Triggerpoint infiltratie

Infiltratie is een behandelingsoptie die soms door artsen wordt gebruikt. Aan de ene kant kan het diagnostisch doel. Dit houdt in dat de arts cortisone (of een andere oplossing) injecteert op de plaats van pijn om te bepalen of de symptomen na de infiltratie verbeteren.

Als dat zo is, wordt aangenomen dat het triggerpoint de oorzaak van de symptomen was, en andere daaropvolgende infiltraties kunnen worden overwogen afhankelijk van de evolutie. Er moet echter worden opgemerkt dat onderzoek inconsistente en vaak tijdelijke resultaten van triggerpoint-injecties laat zien.

Psychologie

Zoals gezegd zijn stress en angst mogelijke oorzaken van het myofasciaal syndroom. Als de symptomen variëren sterk, afhankelijk van uw emotionele toestand, zou het passend zijn om een ​​beroep te doen op een professional in de geestelijke gezondheidszorg (zoals een psychiater) om u te helpen.

het voorkomen

Hoewel er geen formeel wetenschappelijk bewijs over dit onderwerp is, zijn er verschillende preventief advies zou mogelijk de incidentie en de kans op verergering van het myofasciaal syndroom verminderen:

• Zorg voor een goede slaaphygiëne.
• Beheers uw stress (bijvoorbeeld door oefeningen van ademhaling of meditatie).
• Beweeg zo regelmatig mogelijk
• Opwarmen voor het sporten
• Vermijd overbelasting van de spieren (dragen van zware lasten, repetitieve bewegingen, enz.)