La ischiasis in de huidige praktijk een vrij veel voorkomende reden voor overleg. Soms wordt deze aandoening echter gecompliceerder en presenteert zich in een bepaalde en ernstige vorm, die wordt genoemd verlammende ischias.
Hoe wordt verlammende ischias gedefinieerd? Wat is zijn bijzonderheid? Hoe het te herkennen en te behandelen? Antwoorden in dit artikel.
Het bestaat uit vijf wervels met elkaar verbonden door tussenwervelschijven die uit twee delen bestaan: het centrale deel genaamd " pulpachtige kern » en het perifere deel, dat de laatste omgeeft, genaamd « vezelige ring .
Le Lumbale wervelkolom presenteert een wervelkanaal met daarin de zenuwstructuren, meer precies, het onderste deel van de ruggengraat die eindigt bij de gewerveld L2 waar zenuwwortels naar buiten komen door gaten genaamd " foramina .
Onder de zenuwen die de wervelkolom verlaten, kunnen we de heupzenuw die zorgt voor sensorische innervatie en een deel van de bewegingen van de onderste ledematen.
Le heupzenuw heeft twee hoofdwortels, namelijk: de L5-wortel, die tussen de L4-L5-wervels uitkomt en de S1-wortel die tussen de L5-S1-wervels uitkomt
Ten slotte heeft de lumbale wervelkolom een natuurlijke kromming genaamd " lumbale lordose .
Wat is ischias?
La ischias definieert pijn die optreedt langs de loop van een of beide wortels van de heupzenuw, het is meestal te wijten aan compressie van de laatste.
Le heupzenuw vertegenwoordigt de grootste en langste zenuw in het menselijk lichaam, dus het kan hevige pijn veroorzaken, soms zelfs resistent tegen pijnstillers.
volgens de gecomprimeerde zenuwwortel, het pad van de pijn kan verschillen, we zullen het als volgt onderscheiden:
Lokale pijn achter de dij, aan de buitenkant van de knie en het been, aan de bovenkant van de voet en eindigend ter hoogte van de grote teen, wanneer de L5-wortel wordt samengedrukt.
Aan de andere kant, wanneer de compressie de S1-wortel betreft, bevindt het pad van de pijn zich achter de dij en de knie, ter hoogte van de kuit, de hiel, de voetzool, om te eindigen aan de buitenrand van de voet tot aan de laatste drie tenen.
Over het algemeen wordt slechts één onderste ledemaat aangetast door ischias, maar soms treft het beide benen.
de ischias pijn worden veroorzaakt door pathologieën die de wervelkolom aantasten, zoals: hernia, spinale artrose of vernauwing van het lumbale kanaal.
Wanneer de pijn ook in de onderrug wordt gevoeld, wordt dit genoemd lumbosciatica.
Soms gaat ischias gepaard met a motorische achterstand van het been of zelfs verlamming slap van de levatorspieren van de voet, wordt het dan a verlammende ischias.
Deze verlamde ischiasgezondheid is de oorzaak van een verlies motorische controle van de levatorspieren van de voet. Het kan ook de laterale peroneale fibulaire spieren aantasten die verantwoordelijk zijn voor het beheersen van de laterale bewegingen van de voet (anti-verstuikingscontrole): de verlamde voet valt dan terwijl hij naar de grond kijkt en is niet langer in staat zichzelf te handhaven uit vrijwillige en aandachtige controle.
Verlammende ischias is een echte neurochirurgische noodsituatie en helaas blijkt, ondanks een goed uitgevoerde chirurgische ingreep, het motorische tekort aan te houden en zelfs te verergeren.
Hoe de diagnose van verlammende ischias te stellen?
Paralytische ischias wordt klinisch gedefinieerd door a motorische achterstand eerlijk, dat wil zeggen minder dan of gelijk aan 3 bij spiertesten, van plotselinge of progressieve installatie.
In bijna drie van de vier gevallen betreft het tekort het L5-gebied. Het is echter mogelijk om het in het S1-gebied te vinden.
De gevonden klinische symptomen zijn over het algemeen:
een parese van de eigenlijke extensor van de grote teen tijdens L5 ischias: dit tekort is niet specifiek voor verlammende ischias, omdat het bij bijna elk onderzoek van gewone L5 lumbosciatica wordt aangetroffen. Herstel van dit motorische tekort komt zeer vaak voor, ondanks de min of meer langzame vertraging.
Un motorische achterstand met betrekking tot alle spieren van het L5-territorium, namelijk: de extensoren van de tenen, de laterale peroneale spieren en soms de gluteus medius. Of, zeldzamer, het S1-gebied door de triceps surae, de flexoren van de tenen en in mindere mate de hamstrings te beïnvloeden.
In dit geval is het echt verlammende ischias die een dringende operatie vereist om het obstakel te verwijderen, vooral als het tekort gelijk is aan of kleiner is dan 3. Motorisch herstel is helaas niet constant en het is zelfs mogelijk om in bepaalde situaties een verergering waar te nemen.
De plotselinge verschijning van een enorm neurologisch tekort (0 op testen) optredend na een hyperalgetische fase: dit is ischias verlammend met apoplectisch begin, wanneer het gepaard gaat met het verdwijnen van ischiaspijn, wordt de noodzaak van een operatie twijfelachtig omdat het geen enkel voordeel lijkt te bieden in termen van het herstel van het tekort, dat helaas al erg in gevaar is.
Bevestiging van de diagnose vereist de dringende uitvoering van bepaalde beeldvormende onderzoeken, namelijk:
Een lumbosacrale computertomografie (CT):
Het bevestigt de aanwezigheid van een hernia en elimineert andere oorzaken van compressie, zoals een tumor.
Lumbosacrale MRI kan het bestaan van wortelcompressie bevestigen en de oorzaak bepalen (meestal een hernia), omdat het kan helpen bij het elimineren van andere diagnoses (differentiële diagnoses).
Een elektromyogram (EMG):
Dit onderzoek kan, in zeldzame gevallen, het mogelijk maken om de differentiële diagnose te stellen met een laesie van de uitwendige popliteale ischias.
ACTIVITEITEN
Verlammende ischias is een echte neurochirurgische noodsituatie.
Het maakt inderdaad deel uit van hyperalgetische ischias en cauda equina syndroom van de enige absolute chirurgische indicaties voor wortelcompressie die binnen vierentwintig uur moet worden geopereerd.
Daarchirurgische ingreep bestaat uit een gedeeltelijke of volledige verwijdering van de tussenwervelschijf, om de gecomprimeerde zenuwwortel vrij te maken en zijn verlichting mogelijk te maken. geassocieerd met een laminectomie om de diameter van het wervelkanaal te vergroten.
Het is belangrijk op te merken dat in het geval van verlammende ischias, zelfs een chirurgische noodbehandeling het soms niet mogelijk maakt om het tekort te herstellen. Het gebeurt zelfs in bepaalde situaties dat er postoperatief verergeringen optreden.
Ten slotte is het belangrijk om te specificeren dat preventie van verlammende ischias mogelijk is dankzij een goede behandeling van gewone ischias, met name door het beoefenen van niet-traumatische sporten om spieren in de rug en buik op te bouwen, gewichtsverlies bij overgewicht, respect voor een gezonde levensstijl (vermijd plotselinge bewegingen en manoeuvres, optimaliseer de slaap, verminder stress, enz.).
Mijn naam is Sidali. Ik ben huisarts en Webeditor. Als zorgverlener is het mijn missie om bij te dragen aan de verlichting van de aandoeningen van mijn patiënten. Omdat ik ook gepassioneerd ben door schrijven, heb ik het genoegen mijn gedegen medische kennis met het grootste aantal lezers te delen, door populaire artikelen te schrijven die zeer prettig zijn om te lezen.
Mijn naam is Sidali. Ik ben huisarts en webredacteur. Als gezondheidsprofessional is het mijn missie om bij te dragen aan de verlichting van de kwalen van mijn patiënten. Omdat ik ook een passie heb voor schrijven, heb ik het genoegen mijn solide medische kennis met het grootste aantal lezers te delen door populaire artikelen te schrijven die zeer aangenaam zijn om te lezen.
