Artikel beoordeeld en goedgekeurd door Dr Ibtissama Boukas, arts gespecialiseerd in huisartsgeneeskunde
De zenuw ischias speelt een grote rol in ons lichaam, vooral in de onderste ledematen. Het wordt gevormd door verschillende zenuwwortels. Het heeft de langste zenuwroute in het menselijk lichaam die loopt van de onderrug tot de tenen. Wat is de heupzenuw? ? Hoe gaat het met hem ? Wat is de route door het lichaam? Wat zijn de pathologieën die het beïnvloeden en hoe deze te behandelen? We zullen erover praten in dit artikel.
Ga direct naar het gedeelte dat u interesseert
Definitie van heupzenuw
De heupzenuwis de grootste en langste perifere zenuw van het menselijk organisme. Dat is een gemengde zenuw, dat wil zeggen, een sensorische zenuw en een motorische zenuw tegelijk. Het speelt dus een dubbele rol. Het maakt het mogelijk om het postero-externe deel van het been en de hele voet te voelen (sensorisch aspect). Het maakt ook knieflexie en enkelflexie en extensie mogelijk (motorisch aspect).
Heupzenuw Anatomie
De heupzenuw is de grootste zenuw in het menselijk lichaam. Het komt van de kruising van vijf spinale zenuwen (L4, L5, S2, S3). Zowel links als rechts is de anatomie identiek.
Laten we, om het beter te begrijpen, bij het begin beginnen. Laten we het hebben over de ruggengraat. Het komt overeen met een structuur van het centrale zenuwstelsel in de ruggengraat. Het geeft aanleiding tot verschillende zenuwen genaamd Ruggengraat zenuwen.
Elke zenuw verlaat de wervelkolom door conjugatiegaten tussen twee wervels. De zenuw is genoemd naar de gewerveld bovenliggend. Als het bijvoorbeeld tussen de vierde en vijfde lumbale uitkomt, wordt het de L4 spinale zenuw genoemd.
Zodra de zenuw de wervelkolom verlaat, komt deze in contact met andere spinale zenuwen om een zogenaamde "plexus" te creëren (zoals de wortel van een boom). Het is op lumbaal niveau dat de plexus die aanleiding geeft tot de heupzenuw (lumbosacrale plexus). De heupzenuw is daarom samengesteld uit lagere lumbale en sacrale zenuwvezels bestaande uit de spinale zenuwen van L4, L5, S1 en S3. Het wordt bedekt door de gluteus maximus-spier.
L5 wortel die tussen de vierde en vijfde lendenwervel uitkomt.
Wortel S1 komt uit tussen de vijfde lendenwervel en de eerste sacrale wervel.
Het verloop van de heupzenuw
In het algemeen begint de heupzenuw op lumbaal niveau en innerveert langs de onderste ledematen. Op het niveau van het bekken gaat het onder de piriformis-spier (ook wel piramidale genoemd) en boven de superieure tweelingspier.
Het gaat door de bil en wordt bedekt door de gluteus maximus-spier erachter. Aan de voorzijde bevindt het zich tussen de gastrocnemius-spieren (boven en onder), de quadratus femoris en de interne obturator.
Ter hoogte van de dij daalt het verticaal langs de semitendinosus-spier. Het vertakt zich in twee hoofdtakken die bij de knie aankomen.
De scheenbeenzenuw: het loopt langs de achterkant van het been, achter de triceps surae en naar de binnenkant van de enkel. Het is aan de achterkant van de malleolus dat het zich in twee terminale takken verdeelt. Deze zullen de voetzool innerveren.
De gemeenschappelijke peroneuszenuw: het volgt het buitenste deel van het been. Ter hoogte van het hoofd van de fibula (fibula) verdeelt het zich ook in twee zenuwtakken: de ene gaat verder langs het buitenste deel van het been en de andere gaat langs het voorste deel naar beneden. De twee takken innerveren vervolgens het dorsum van de voet.
Hoe de diagnose van pijn in de heupzenuw te stellen?
alleen magnetische resonantie kan de heupzenuw detecteren. Het lijkt erop dat radiografie de organische elementen van het menselijk lichaam niet onthult. De klinische diagnose van heupneuralgie (pijn gerelateerd aan de heupzenuw) kan vrij gemakkelijk worden herkend.
La oorzaak van ischias neuralgie, in het bijzonder een hernia kan soms worden geïdentificeerd door auscultatie. de Lasegue-test wordt over het algemeen gebruikt om de diagnose te verduidelijken, hoewel het niet volledig betrouwbaar is.
In meer gecompliceerde gevallen (pijnresistentie gedurende enkele weken) zal het nodig zijn om een specialist (reumatoloog, chirurg, enz.) te raadplegen. Hij zal aanvullende onderzoeken voorschrijven, zoals a röntgenfoto van de thoracolumbale wervelkolom, scanner of MRI van de wervelkolom.
Welke pathologieën kunnen de heupzenuw aantasten?
La heupzenuw traject is zo lang dat blokkades het gemakkelijk kunnen stoppen. Wanneer het geïrriteerd is, veroorzaakt het min of meer intense pijn. Deze pijn kan gaan van het lumbale niveau tot de toppen van de tenen. Elke vorm van pijn die verband houdt met de heupzenuw wordt genoemd la ischias of ischias neuralgie. Het treft meestal mensen tussen de 35 en 50 jaar.
In 85% van de gevallen is het het gevolg van: heupzenuw compressie door a hernia. Er zijn echter ook andere oorzaken. De heupzenuw kan inderdaad aan vele vormen van druk worden blootgesteld. Het kan vastlopen en beschadigd raken door een van de volgende oorzaken:
de symptomen van ischias variëren van individu tot individu. Maar in de meeste gevallen wordt het gemanifesteerd door a onder rug pijn. We praten over lumbosciatica. De pijn kan uitstralen langs de baan van de betreffende zenuw (bil, dij, been, kalf, voet).
Symptomen kunnen ook sensorisch, motorisch of beide zijn. Desalniettemin komen sensorische signalen vaker voor. In geval van sensorische stoornissen manifesteert ischias zich door paresthesie. Dit komt overeen met: tintelingen, tintelingen of branderigheid.
Ischias kan ook de spierkracht van de benen beïnvloeden. Het verandert de manier van lopen en leidt in kritieke gevallen tot spieratrofie (afname van het spiervolume).
Zelden komt ischias meer ernstige vormen tegen.
Verlammende ischias
La verlammende ischias manifesteert zich door een motorische achterstand van het been. Met andere woorden, het been kan bepaalde bewegingen niet maken.
Hyperalgetische ischias
La hyperalgetische ischias resulteert in overgevoeligheid voor pijn. Ze kalmeert niet met de gebruikelijke pijnstillers.
cauda equina syndroom
Wanneer ischias wordt geassocieerd met dit syndroom, beïnvloedt het andere zenuwwortels. In dit geval veroorzaakt het:
gevoeligheidsstoornissen van het been en het perineum;
aandoeningen van de controle van de urinaire sluitspier (dringend urineren, moeilijk urineren, enz.) en van de anorectale sluitspier (obstipatie);
motorische stoornissen van de onderste ledematen die leiden tot vermoeidheid bij het lopen, afname van spierkracht, enz.
Le behandeling van een heupzenuwaandoening duurt gemiddeld 3 tot 4 weken (of soms langer). Het wordt voorgeschreven afhankelijk van de oorzaak van neuralgie. Het heeft meerdere aspecten.
Medicamenteuze behandeling van ischias is gebaseerd op verschillende categorieën medicijnen, afhankelijk van de pijn die de patiënt ervaart. Het zou kunnen :
niveau 1 analgetica (paracetamol) of hoger niveau (codeïne, morfine, enz.);
steroïdeloze ontstekingsremmers;
spierverslappers (voor spierpijn).
Epidurale injectie
deepidurale infiltratie is een injectie met corticosteroïden. Het geeft een langdurig pijnstillend effect (3 tot 6 weken).
Kinesithérapie
een paar fysiotherapie sessies worden aanbevolen na de acute fase van ischias.
Het is oorzaak van ischias is een ziekte zoals osteoporose of de spondylitis ankylopoetica, zal de beste aanpak een specifieke behandeling van de pathologie zelf zijn.
In geval van recidief, invaliditeit of persistentie van de ziekte, een operatie kan nodig zijn. Het is essentieel als de patiënt verlamming, cauda-equinasyndroom of extreme pijn heeft die niet door medicatie wordt verlicht.
Mijn naam is Arotoky en ik studeer menselijke geneeskunde. Sinds meer dan 5 jaar webredacteur, richt ik me momenteel op het thema gezondheid en welzijn. Ik ben er sterk van overtuigd dat ik met mijn waardevolle artikelen veel mensen kan helpen hun klachten te verlichten en zich beter te voelen. Mijn doel is om mijn kennis over gezondheid te delen met het grote publiek door middel van webschrijven.
