Retrolisthesis: definitie en beheer (wat te doen?)

Retrolisthesis houdt meestal in: nek of onderrug. Het kan ook worden waargenomen in de thoracale wervelkolom, maar in zeldzamere gevallen.

Het beheer van retrolisthesis hangt af van de oorzaak, de hoeveelheid slip en de gecomprimeerde anatomische elementen. Het gaat meestal om behandelingen medicinaal pijnstillersvan fysiotherapie of osteopathie. Chirurgie, aan de andere kant, zal alleen als laatste redmiddel worden beschouwd.

Wat is retrolisthesis?

de term « retrolisthesis » komt uit het Latijn « retro » wat achteruit betekent, en uit het oud-Grieks « lijstthesis » slip betekenen. Retrolisthesis betekent dus: « terugschuiven ».

In de geneeskunde duidt retrolisthesis een aandoening van de wervelkolom aan die wordt gekenmerkt door a naar achteren verschuiven van een wervel vergeleken met die net onder (van 2 mm of meer).

Deze verschuiving vindt in de meeste gevallen plaats op het niveau van de cervicale regio ou lumbaal (vooral tussen de L4-L5- of L5-S1-wervels). Betrokkenheid van het dorsale segment van de wervelkolom komt veel minder vaak voor.

Afhankelijk van het type wervelslip kunnen we onderscheid maken tussen: drie hoofdvarianten van retrolisthesis:

Gedeeltelijke retrolisthesis: de aangedane wervel schuift naar achteren ten opzichte van de wervel eronder of erboven.

Getrapte retrolisthesis: de aangedane wervel schuift naar achteren ten opzichte van de wervel erboven en naar voren ten opzichte van de wervel eronder. Deze kanteling van de wervel geeft een "trap"-aspect aan de beeldvorming.

Volledige retrolisthesis: hier beweegt de wervel met zijn hele lichaam naar achteren. Het bevindt zich daarom verschoven ten opzichte van de bovenstaande en onderliggende wervels.

Net als spondylolisthesis kan retrolisthesis worden geclassificeerd in 4 klassen van ernst volgens het belang van het glijden van de wervel (uitgedrukt in procenten):

Graad 1: verplaatsing tot 25%,
Graad 2: van 25 tot 50%,
Graad 3: van 50 tot 75%,
Graad 4: van 75 tot 100%.

Wat zijn de symptomen van retrolisthesis?

Symptomen van retrolisthesis variëren van persoon tot persoon, afhankelijk van slip locatie en anatomische structuren aangetast (wervelgewrichten, ligamenten, zenuwen, enz.).

Ze zijn (grotendeels) het gevolg van een compressie van zenuwelementen door de verplaatste wervels, met name het ruggenmerg en de zenuwwortels.

Over het algemeen is de retrolisthesis kan klinisch vertaald worden door:

een douleur ou ongemak op de plaats van de slip: nekpijn, onderrug of rugpijn. Deze pijn kan spontaan zijn of worden veroorzaakt door digitale druk en bepaalde bewegingen (lopen, draaien van de wervelkolom, enz.).

een boog ou bosse voelbaar en/of zichtbaar ter hoogte van de wervelkolom die overeenkomt met de verplaatste wervel.

een algehele vermindering van de mobiliteit van de wervelkolom, maar op een bepaalde manier op het niveau van het betrokken segment.

een stijfheid rug.

Neurologische symptomen op het niveau van de gebieden die worden geïnnerveerd door de zenuwstructuur(en) die worden samengedrukt door de verplaatste wervel: pijn (gevoel van elektrische schok, ischias, enz.), gevoelloosheid, tintelingen, vermindering of verlies van gevoeligheid, spierzwakte, motorische stoornissen, enz. .

Wanneer compressie mild of afwezig is, vanwege een zeer lichte slip (graad 1), kan retrolisthesis blijven asymptomatisch.

Integendeel, wanneer het ruggenmerg of zijn zenuwwortels erg worden samengedrukt door een significante retrolisthesis (graad 3 of 4), kunnen de symptomen zo ver gaan als verlamming van een of meer leden.

Wat zijn de oorzaken van retrolisthesis?

Verschillende pathologieën die verband houden met de wervelkolom kunnen de ontwikkeling van retrolisthesis. Hier is een lijst van enkele van hen:

Degeneratie van de tussenwervelschijf (degeneratieve schijfziekte),
Artritis of artrose van de achterste wervelgewrichten (facet artrose),
Ziekten die de botten verzwakken (osteoporose, vitamine-calciumtekorten, hyperparathyreoïdie, langdurig gebruik van corticosteroïden, enz.),
Spinaal trauma (zoals cervicale verstuiking of lumbale verstuiking),
Zwakte van de dorsale en/of buikspieren (myopathieën, enz.),
Osteomyelitis (botinfecties) die de wervels aantasten (met name tuberculose of de ‘ziekte van Pott’),
Vervormingen van de wervelkolom (met name de overdrijving van de lumbale kromming of " lumbale hyperlordose ")
Aangeboren afwijkingen van de wervelkolom.

Bovendien kunnen bepaalde risicofactoren de ontwikkeling van retrolisthesis versnellen. De meest voorkomende zijn: obesitas en overgewicht (overmatige stress op de Lumbale wervelkolom), net als de slechte houdingen.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

om de . te zetten diagnose van retrolisthesis, begint de arts met het verzamelen van zoveel mogelijk informatie, door middel van een gedetailleerde vragenlijst en een volledig lichamelijk onderzoek.

Tijdens het gesprek zal de arts de patiënt vertellen over zijn medische/chirurgische voorgeschiedenis (persoonlijk en familie), zijn beroep, zijn symptomen (type, datum en wijze van ontstaan, omstandigheden van optreden, enz.).

Vervolgens onderzoekt hij de patiënt vanuit elke hoek, met bijzondere nadruk op het geheel colonne wervel. Zo zal hij pijn kunnen objectiveren, een bult kunnen zien of voelen, een vervorming van de wervelkolom kunnen waarnemen (bijvoorbeeld hyperlordose)... Dit onderdeel van het lichamelijk onderzoek moet de slip stoel wervel.

deneurologisch onderzoek is ook essentieel, omdat het het mogelijk maakt om bepaalde klachten van de patiënt te objectiveren die secundair zijn aan de compressie van de zenuwstructuren door de verplaatste wervel (spierzwakte, gevoeligheidsstoornissen, enz.).

Aan het einde van het klinisch onderzoek schrijft de arts een standaard röntgenfoto van de wervelkolom (vooral in profiel) om de retrolisthesis te visualiseren en de kenmerken ervan te specificeren (exacte plaats, type, graad, elementen die naar de oorzaak wijzen, enz.).

Andere beeldvormende onderzoeken (CT-scan, MRI) zijn soms nodig om: de impact van retrolisthesis beoordelenInbegrip compressie van het ruggenmerg of zijn zenuwwortels.

Wat is de behandeling van retrolisthesis?

De behandeling van retrolisthesis hangt af van verschillende factoren, met name de plaats van de slip, de graad, de ernst van de symptomen, de impact op de dagelijkse activiteiten en de kwaliteit van leven... Er zijn twee hoofdbenaderingen mogelijk:conservatieve aanpak (niet-chirurgisch) en dechirurgische benadering.

Conservatieve aanpak

Retrolisthesis is niet synoniem met chirurgie. Om tot deze radicale oplossing te komen, moet men eerst alle conservatieve methoden wie begrijpt:

Behandeling met geneesmiddelen: het is meestal een combinatie van pijnstillers en ontstekingsremmers waaraan, afhankelijk van het geval, neurotrope middelen, antidepressiva, corticosteroïden, enz. kunnen worden toegevoegd.

De toepassing van warmte op de pijnlijke plek om de spieren te ontspannen (kruik, warm bad).

Fysiotherapie (fysiotherapie): revalidatiesessies met een fysiotherapeut (fysiotherapeut) op basis van oefeningen om de spieren van de rug en buik te versterken, stretching, enz.

Van osteopathie: osteopathische manipulatietechnieken laten niet toe dat de wervel wordt "teruggebracht" naar zijn oorspronkelijke positie, maar zijn bedoeld om verergering van slippen te voorkomen en bepaalde pijnen te verlichten.

Immobilisatie: lumbale korsetten of halskragen kunnen worden gebruikt om het aangetaste deel van de wervelkolom te immobiliseren. Het is slechts een tijdelijke oplossing die voor pijnstillende doeleinden kan worden gebruikt.

Corticosteroïde injecties: de injecties gebeuren direct op het niveau van de structuur die geïrriteerd is door het glijden (bijvoorbeeld de facetgewrichten of in de buurt van een samengedrukte zenuwwortel).

Gereedschap en accessoires

Naast de bovengenoemde behandelingen zijn er verschillende producten en accessoires op de markt verkrijgbaar om lumbale pijn in verband met retrolisthesis te verlichten. Houd er rekening mee dat deze hulpmiddelen over het algemeen tijdelijke verlichting bieden en spaarzaam moeten worden gebruikt. Onder de producten die door onze professionals worden aanbevolen, hebben we:

Chirurgische benadering

Wanneer de symptomen van retrolisthesis worden te gehandicapt ondanks een goed uitgevoerde conservatieve behandeling, blijft het enige beschikbare alternatief de chirurgie.

De interventie bestaat uit: de twee wervels samensmelten (lassen) (of meer) op elkaar schuiven dankzij de plaatsing van schroeven en metalen staven aan de achterkant van deze wervels. Dit heet een « cervicale artrodese » indien uitgevoerd in de nek, en lumbale artrodese voor de onderrug.

de zenuw compressie (die de neurologische symptomen van retrolisthesis veroorzaakt) kan opgeheven door het simpele feit dat de verplaatste wervel weer in de juiste positie wordt gebracht. Maar soms is het nodig om gebaren voor het vrijgeven van zenuwen door bot-, ligament- of schijffragmenten (stukjes tussenwervelschijven) te verwijderen, waardoor het merg of de wortels onafhankelijk van de retrolisthesis worden samengedrukt.

Voor dit type interventie is een Ziekenhuisverblijf van 5-8 dagen is noodzakelijk. Sommige technieken genaamd "minimaal invasieve" de duur van ziekenhuisopname en herstel te verkorten.

In de meeste gevallen, de patiënt wordt binnen 48 uur postoperatief opgetild, met of zonder beugel, afhankelijk van zijn klinische toestand. De herstelperiode verschilt van persoon tot persoon. In het algemeen, de hervatting van de professionele activiteiten vindt plaats na drie maanden (afhankelijk van beroep…).

een heropvoeding wordt bijna systematisch uitgevoerd na artrodese om de patiënt in staat te stellen zijn mobiliteit en spierkracht terug te krijgen.

Hoe zit het met natuurlijke remedies?

Zoals accessoires en producten tegen rugpijn, natuurlijke producten en de remedies van grootmoeder zijn erg populair bij mensen die last hebben van rugpijn.

Vaak bevatten deze remedies ontstekingsremmende eigenschappen om verschillende lichaamspijnen te verlichten.

Aan de andere kant moet worden opgemerkt dat de meeste van deze natuurlijke producten niet wetenschappelijk bewezen zijn. Het is daarom belangrijk om uw arts te raadplegen voordat u ze gebruikt, vooral om interactie met uw medicijnen te voorkomen.

Natuurlijke remedies die de symptomen kunnen verlichten zijn onder meer (klik op het product waarin u geïnteresseerd bent voor aankoopopties):

Kurkuma

Dankzij zijn antioxiderende en ontstekingsremmende krachten zeer krachtig, kurkuma is een van de meest gebruikte planten in een culinaire en therapeutische context. De samenstelling van kurkuma bestaat voornamelijk uit essentiële oliën, vitamines (B1, B2, B6, C, E, K) en sporenelementen. Maar het is aan de samenstelling die rijk is aan curcumine en curcuminoïden dat we ze te danken hebben ontstekingsremmende eigenschappen van deze specerij.