Lumbosciatica: definitie en beheer

Heeft u last van scherpe en intermitterende pijn in de onderste ledematen die uw leven verpest? Als het antwoord ja is, zijn uw symptomen waarschijnlijk te wijten aan een ischias.

Maar als uw beenpijn gepaard gaat met onderrug pijn (lage rugpijn), u heeft eerder te maken met een lumbosciatica.

Dankzij dit artikel weet je precies wat een lumbosciatica en ken de symptomen, oorzaken en verschillende behandelingen.

Lumbosciatica: enkele noties van anatomie

Onze ruggengraat (of rug) bestaat uit 5 delen, van boven naar beneden:

• Cervicaal deel,
• Dorsaal (of thoracaal) deel,
• lumbale deel,
• Sacrale deel (het heiligbeen),
• Coccygeale deel (het stuitbeen).

La lumbale wervelkolomof " Lumbale wervelkolom ", is samengesteld uit 5 volumineuze wervels over elkaar heen gelegd en van elkaar gescheiden door disques tussenwervel, dynamische fibrokraakbeenachtige structuren die fungeren als schokdempers door de verschillende schokken van de wervelkolom te absorberen.

Elk van de lendenwervels bestaat uit een omvangrijk deel aan de voorkant, genaamd « Vertebrale lichaam " en een dun achterste deel genaamd " ruggengraatblad » ou "achterste boog".

Het wervellichaam en de achterste boog van elke wervel begrenzen een zogenaamde ruimte "vertebrale foramen". De superpositie van alle foramens van de wervelkolom vormt een benige tunnel waarbinnen de wervelkolom loopt ruggengraat : The Wervelkanaal. Dit valt uiteen in drie delen:

• Le cervicale kanaal met het cervicale koord waarvan de zenuwwortels in het bijzonder aanleiding geven tot de plexus brachialis bestemd voor de innervatie van de bovenste ledematen,
• Le dorsaal kanaal die het dorsale koord bevat dat onder andere aanleiding geeft tot de intercostale zenuwen.
• Le lumbale kanaal met daarin het lumbale ruggenmerg dat deelneemt aan de vorming van de lumbosacrale plexus.

Le lumbosacrale plexus, van de lumbale en sacrale zenuwwortels (L4 tot S3), leidt tot de grootste zenuw in ons lichaam: de nerf ischias.

Le heupzenuw zorgt voor de motorische en sensorische innervatie van de onderste ledematen. Het is precies de samendrukking (bij een hernia bijvoorbeeld) of irritatie (ontsteking) van deze zenuw die hevige pijn veroorzaakt langs de route (billen, dijen, knieën, benen en voeten).

Deze toestand wordt a . genoemd « ischias », en we zullen eerder spreken van "lumbosciatica" wanneer lage rugpijn of lage rugpijn wordt toegevoegd aan pijn in de onderste ledematen.

Wat is ischias?

La lumbosciatica is daarom een ​​pathologie die twee soorten pijn combineert: die van de neuralgie ischias (pijn na het verloop van de) heupzenuw secundair aan irritatie van de laatste) en onderrug pijn (onder rug pijn).

Ischias is over het algemeen te wijten aan een hernia schijfje lumbaal, maar er zijn ook andere oorzaken mogelijk, zoals artrose van de wervelkolom, een smal lumbaal kanaal en, veel zeldzamer, bepaalde ernstige pathologieën (bottumoren).

Lumbosciatica versus ischias: wat is het verschil?

La lumbosciatica is niets anders dan een ischias waaraan wordt toegevoegd onder rug pijn !

Ischias, ischias, spit, lumbosciatica, lumbosciatalgia… Het is soms moeilijk om te navigeren met al die talrijke wetenschappelijke termen! Maar het enige dat nodig is, is een duidelijke en beknopte uitleg om de nuances te begrijpen:

• Ischias: Dit is de term die gewoonlijk wordt gebruikt om de "ischias neuralgie" wat pijn is die het pad van de heupzenuw volgt na een irritatie van de laatste (compressie door bijvoorbeeld een hernia of ontsteking).

• Ischias: deze term is samengesteld uit "ischias" verwijzend naar de heupzenuw, en "algie" wat pijn betekent. Het wordt gebruikt om te verwijzen elke pijn in het gebied van de heupzenuw, ook als het niet te wijten is aan irritatie van de laatste.

• Onder rug pijn: deze term wordt gebruikt om aan te duiden: enige pijn in de onderrug (de onderrug), ongeacht de oorsprong (ruggengraat, nier, gespierd, enz.).

• Lumbosciatica: het is een ischias (of sciatische neuralgie) waaraan wordt toegevoegd onderrug pijn (onder rug pijn).

• Lumbosciatica: deze term wordt gebruikt om aan te duiden: elke pijn waarbij de lumbale regio en die van de heupzenuw betrokken zijn, ongeacht de oorzaak.

Wat zijn de oorzaken van lumbosciatica?

de lumbosciatica dites "gemeenten" zijn het resultaat van een disco-radiculaire botsing, dat wil zeggen een pathologische interactie tussen a disque tussenwervel en zenuwwortel.

In 90% van de gevallen is deze disco-radiculaire botsing secundair aan a lumbale herniaEen uitsteeksel van een lumbale tussenwervelschijf dat een van de zenuwwortels die de heupzenuw vormen samendrukt en irriteert.

Deze pathologie treedt meestal voor het eerst op bij een typische inspanning een zware last dragen : overmatige spanning op een waarschijnlijk versleten lumbale tussenwervelschijf, de breuk van de perifere laag van de laatste, de pulpachtige kern wordt door deze breuk naar buiten gebracht en drukt op een zenuwwortel.

Er zijn andere oorzaken van ischias:

• Lumbale artrose: osteoartritis in de lumbale gewrichten kan de oorzaak zijn van ischias, hetzij door een of meer zenuwwortels samen te drukken door osteofyten (botgroei waargenomen tijdens osteoartritis), of door ze te irriteren door de verspreiding van gewrichtsontsteking.

• Le smal lumbale kanaal : vernauwing van het lumbale kanaal (spinale stenose) kan zich manifesteren als lumbosciatica (pijn in de onderrug en in het pad van de heupzenuw) naast andere neurologische symptomen zoals sensomotorische stoornissen (tintelingen, verlies van gevoeligheid, spierzwakte, claudicatio intermittens…) .

• Een goedaardige of kwaadaardige werveltumor: een tumorproces kan een lumbale zenuwwortel samendrukken en lumbosciatica veroorzaken.

• een wervelfractuur : een verplaatst botfragment of onvoldoende consolidatie (botherstel na een breuk) kan in zeldzame gevallen lumbale zenuwcompressie met ischias veroorzaken.

• Een botinfectie: spondylodiscitis (infectie van de tussenwervelschijf en wervellichamen), epiduritis (infectie in de epidurale ruimte), meningo-radiculitis, enz.

Wat zijn de symptomen van lumbosciatica?

Ischias wordt gekenmerkt door twee hoofdsymptomen: onder rug pijn (lumbago) en pijn langs de onderste ledematen (volgend de loop van de heupzenuw).

In veel gevallen is het alleen "lumbale pijn" die zich op zo'n manier hebben gevestigd verraderlijk, zonder dat de patiënt zich de exacte omstandigheden van zijn uiterlijk kan herinneren (plotselinge beweging of “draai van de rug”, dragen van een zware last, vallen, enz.).

Inderdaad, RSI-blessures van het dagelijks leven peuvent geleidelijk de tussenwervelschijven beschadigen en verzwakken, vooral die van Lumbale wervelkolom. Dit kan er na verloop van tijd toe leiden dat progressieve uitstulping een of meer van deze schijven met de progressieve compressie een of meer zenuwwortels.

Le pijnlijke gevolgen is dan ook geleidelijk en matig. In dit stadium is het mogelijk om op de risicofactoren in te spelen om een ​​snelle evolutie naar een ernstige hernia (gewichtsverlies, geen zware lasten dragen, enz.).

In andere gevallen ontstaat lage rugpijn uit: brute manier ter gelegenheid van een trauma die de patiënt zich precies herinnert tijdens zijn medisch onderzoek (vallen, tillen van een zware last, enz.).

de onderrug pijn et ischias van gemeenschappelijke lumbosciatica kenmerken hebben waardoor de diagnose over het algemeen vrij snel kan worden gesteld (in afwachting van bevestiging door beeldvormend onderzoek):

• Zij zijn verergerd door hoesten, niezen of enige andere beweging die de intra-abdominale druk verhoogt.

• Ze kunnen vergezeld gaan van: sensorische stoornissen in de onderste ledematen zoals tintelingen, tintelingen, sensaties van elektrische schokken...

• Ze kunnen vergezeld gaan van: problemen drijfveren in de onderste ledematen, zoals spierzwakte (verlamming in extreme gevallen).

• Ze worden gewekt of verergerd door de Lasègue-manoeuvre (of test van SLR) : dit is een manoeuvre die de arts uitvoert tijdens het lichamelijk onderzoek om zijn diagnose te verduidelijken. Het bestaat uit het strekken van de heupzenuw door het onderste lidmaat van de patiënt op te tillen en recht te houden (patiënt in rugligging). Dit teken wordt gezegd "positief" wanneer de beweging pijn veroorzaakt in het pad van de heupzenuw of wanneer deze beperkt is (de patiënt blokkeert zijn been om de pijn niet te voelen).

Soms zijn de symptomen van lumbosciatica sont discreter ou atypisch. Vandaar de noodzaak om raadpleeg een gekwalificeerde beroepsbeoefenaar in de gezondheidszorg om te profiteren van een volledig klinisch onderzoek, eventuele aanvullende onderzoeken en zorg op maat.

Hoe wordt lumbosciatica gediagnosticeerd?

De diagnose van ischias is grotendeels gebaseerd op: het verhoor et fysiek onderzoek. Symptomen zijn meestal sterk suggestief en de aanwezigheid van a Lasègue teken laat weinig ruimte voor twijfel. Er wordt dus direct een medische behandeling ingesteld met regelmatige klinische controle om de respons op de behandeling te beoordelen.

In de overgrote meerderheid van de gevallen, wanneer schijf oorsprong lumbosciatica lijkt zeer waarschijnlijk bij klinisch onderzoek, er is geen aanvullend onderzoek nodig of de symptomen onder controle kunnen worden gehouden door: twee tot drie weken van medische behandeling.

Bij weerstand tegen een goed uitgevoerde medische behandeling gedurende twee tot drie weken, a standaard radiografische beoordeling zal worden gemaakt met röntgenfoto's van de gehele lumbale wervelkolom vanaf de voorkant en in profiel in een staande positie, evenals röntgenfoto's gecentreerd op specifieke gebieden (met name L5-S1).

Deze eerstelijnsbeoordeling maakt het mogelijk om bepaalde tekenen van mogelijke afwijkingen ten gunste van lumbosciatica, inclusief anomalie van het lumbosacrale scharnier, constitutioneel smal lumbaal kanaal, spondylolisthesis door isthmische lysisspondylose of degeneratieve retrolisthesis, posterieure osteoartritis, enz.

Wanneer is het nodig om verder te gaan dan de standaard röntgenfoto?

De arts schrijft een scanner of lumbale MRI in de volgende situaties:

• Onmiddellijk in geval van vermoeden van lumbosciatica van infectieuze, tumorale of reumatische oorsprong. Met andere woorden, wanneer het geen gewone lumbosciatica (hernia) is. EEN bloedtest zal ook worden uitgevoerd op zoek naar bepaalde biologische markers (tumormarkers, inflammatoir syndroom, infectieus syndroom, enz.).

• Onmiddellijk in geval vanurgence chirurgisch zoals verlammende lumbosciatica en cauda equina syndroom. Deze gecompliceerde vormen moeten zo snel mogelijk worden behandeld, bij voorkeur binnen een chirurgische eenheid die gespecialiseerd is in spinale pathologieën.

• Na zes tot acht weken in geval van: symptomen die niet verdwijnen met de juiste medische behandeling in deze periode.

Lumbosciatica: MRI of scanner, welke beeldvormende test is het meest effectief?

In Frankrijk is de realisatie van een eerstelijns lumbale CT-scan is nog steeds gerechtvaardigd in de overgrote meerderheid van de gevallen van gewone lumbosciatica. Deze beeldvormende test is bewezen: zo krachtig als MRI voor de diagnose van een disco-radiculaire impingement secundair aan a hernia.

De scanner is ook het meest effectieve onderzoek om een ​​hernia op te sporen verkalking wiens aanwezigheid een contra-indicatie is voor de realisatie van een chemonucleolyse, een proces dat tot doel heeft de hernia chemisch te vernietigen (met behulp van een stof die chymopapaïne wordt genoemd).

In de volgende situaties heeft MRI echter de voorkeur boven CT:

• In geval van zwaarlijvigheid: omdat vetweefsel de kwaliteit van de beelden verandert, vooral tussen L4-L5 en L5-S1.
• Bij significante scoliose, voor een betere studie van de vertebrale foramina met sagittale secties.
• Bij smal lumbale kanaal

Het komt ook voor dat de arts een MRI voorschrijft nadat hij in eerste instantie om een ​​scanner heeft gevraagd als deze laatste onthulde geen afwijkingen ondanks de aanwezigheid van symptomen (of niet uitleggen). Er zal dan een MRI worden uitgevoerd om te zoeken naar een zeldzamere oorzaak, zoals een tumor (niet detecteerbaar tijdens de uitgevoerde scan), een discreet disco-vertebraal infectieus proces, enz.

Het is belangrijk om te onthouden dat, in de overgrote meerderheid van de gevallen is geen beeldvorming nodig voor gewone ischias. Het is over het algemeen een goedaardige pathologie die met maatregelen binnen een paar dagen/weken kan worden behandeld eenvoudige therapieën (pijnstillers, spierverslappers, levensstijl, vermijd het dragen van zware lasten, enz.).

Wat is de behandeling? lumbosciatica?

Het beheer van ischias hangt af van de oorzaak. Hij kan zijn radicaal (chirurgisch) ou conserveermiddel (medisch).

Alleen een arts kan een adequate therapeutische strategie ontwikkelen nadat hij alle parameters in overweging heeft genomen, met name:

• Leeftijd van de patiënt, zijn algemene gezondheidstoestand, zijn antecedenten medische en chirurgische...
• La ernst van de symptomen en hun klinkend op de kwaliteit van leven van de patiënt.
• La oorzaak van lumbosciatica: is het een hernia of een tumor/infectieus proces...
• De aan- of afwezigheid van complicaties (verlammende lumbosciatica, cauda-equinasyndroom, enz.).
• Le keuze van de patiënt: de arts betrekt zijn patiënt altijd bij de therapeutische besluitvorming nadat hij hem volledig heeft geïnformeerd over de voor- en nadelen/risico's van de verschillende opties.

In de volgende sectie zullen we de verschillende therapeutische strategieën gewone lumbosciatica (gekoppeld aan een hernia):

medicamenteuze behandelingen

de eenvoudige pijnstillers zoals paracetamol, niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen en/of zwakke opioïden (op basis van codeïne, cafeïne, tramadol, enz.) vertegenwoordigen de eerstelijnsbehandeling voor ongecompliceerde acute lumbosciatica.

Deze behandeling kan gestart worden zodra de diagnose is gesteld. gemeenschappelijke lumbosciatica, zonder de noodzaak van bevestiging door beeldvorming. Het is meestal voldoende om de symptomen in slechts een paar dagen te verlichten.

Andere medicijnen, zoals spierverslappers (spierverslappers) of bepaalde anti-epileptica (pregabaline), kan ook worden voorgeschreven om beter te behandelen pijn met een sterke spier- of neuropathische component.

Na een paar dagen medicamenteuze behandeling evalueert de arts zijn patiënt opnieuw om detecteer een mogelijke complicatie (nadat ik secundair heb afgerekend) ofde behandeling aanpassen indien nodig.

Let op, hoewel de meeste medicijnen die in eerste instantie worden gebruikt bij gewone lumbosciatica vrij verkrijgbaar zijn, wordt het niet aanbevolen om ze te gebruiken zonder toezicht van een gekwalificeerde gezondheidswerker.

fysiotherapie sessies

La fysiotherapie vertegenwoordigt een van de pijlers van het beheer van ongecompliceerde gewone ischias. De fysiotherapeut kan veel technieken gebruiken om symptoomverlichting te bieden, waaronder:

• De massages: om de spierspanning die pijn veroorzaakt te verminderen.
• Lumbale tractie: het bestaat uit het verminderen, dankzij nauwkeurige en gecontroleerde manoeuvres, van de spanning die wordt uitgeoefend op de lumbale tussenwervelschijven om de zenuwwortel(s) te decomprimeren en tijdelijke verlichting te verkrijgen.
• La McKenzie-methode : het bestaat uit het identificeren van de bewegingen en houdingen die aan de oorsprong van pijn liggen om ze te kunnen corrigeren en verlichting te krijgen.
• De therapeutische oefeningen gericht op het verlichten van symptomen en het verbeteren van de functie.

Lokale injecties met corticosteroïden

In het geval van'falen van een goed uitgevoerde eerstelijnsmedicamenteuze behandeling gedurende ten minste 6 weken (pijnstillers, fysiotherapie, algemene maatregelen), kan de arts voorstellen: injecties met corticosteroïden direct op het niveau van de pathologische gebieden om de ontsteking daar, en dus de pijn, te verminderen.

Corticosteroïde-infiltraties verlichten op ad-hocbasis pijn geassocieerd met lumbosciatica, maximaal drie keer per jaar. Dit is een tijdelijke maatregel, waarvan de effecten niet per se onmiddellijk zijn, die over het algemeen wordt toegepast bij pijnlijke opflakkeringen.

In het geval van falen van injecties met corticosteroïden, contra-indicaties of weigering van de patiënt, sterkere pijnstillers kan door de arts worden aangeboden (vooral morfine).

De chirurgische ingreep

Afgezien van noodgevallen, chirurgie moet alleen worden beschouwd in laatste redmiddel, dat wil zeggen nadat alle conservatieve behandelingen hebben gefaald hierboven vermeld (pijnstillers, injecties met corticosteroïden, fysiotherapie, enz.).

In sommige gevallen moet een operatie onmiddellijk worden overwogen:

• Lumbosciatica gecompliceerd door verlamming (paralytische lumbosciatica).
• Lumbosciatica gecompliceerd door cauda equina syndroom (urine-incontinentie, verlies van gevoeligheid in de billen, blaas, enz.).
• Lumbosciatica hyperalgetisch, dat wil zeggen met pijn die door de patiënt ondraaglijk wordt geacht en die resistent is tegen de krachtigste pijnstillers (morfine, oxycodon).
• Lumbosciatica waarvan de symptomen aanhoudend langer dan 4 tot 8 weken of wordt langzaamaan erger ondanks de juiste medische behandeling.

De verschillende chirurgische procedures zijn bedoeld om: decomprimeer de zenuwwortel(s), in het bijzonder de genezing van een hernia, het verwijderen van een botfragment, het corrigeren van een wervelslip, enz.

Middelen

Verwijzing

[1] E. Masson, "Gemeenschappelijke lumbosciatica", EM-Consult. https://www.em-consulte.com/article/271161/lombosciatique-commune (toegankelijk op 30 augustus 2022).

[2] R. Thurel, "Lombosciatica door hernia", Acta neurochir, diefstal. 2 nee^o 1, blz. 9‑31, maart 1951, doi: 10.1007/BF01406095.

[3] “Aanbevelingen Vaak acute lumbosciatica”, VIDAL. https://www.vidal.fr/ Maladies/recommandations/lombosciatique-aigue-commune-3527.html (toegankelijk op 12 september 2022).

[4] L. Bellaïche en É. Enkaoua, "Keuze van beeldvorming bij gewone lumbosciatica", Beoordeling van Reuma, diefstal. 71, blz. S77-S84, augustus 2004, doi: 10.1016/S1169-8330(04)80008-5.

[5] E. Legrand, T. Couchouron, P. Insalaco en M. Audran: "Moet een patiënt die lijdt aan gewone lumbosciatica in het ziekenhuis worden opgenomen? », Beoordeling van Reuma, diefstal. 71, blz. S100-S103, augustus 2004, doi: 10.1016/S1169-8330(04)80013-9.

[6] "Corticoïde infiltraties bij ischias en veel voorkomende lage rugpijn - ScienceDirect". https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S1169833008001014 (toegankelijk 16 september 2022).