delumbale verstuiking en hernia zijn twee zeer frequente pathologieën die de raken lumbale wervelkolom. Beide worden gemanifesteerd door onder rug pijn en kan onder dezelfde omstandigheden plaatsvinden.
Om volledig te begrijpen wat een lumbale verstuiking of herniaschijfje, is het essentieel om u een lesje in anatomie te geven! Niets ingewikkelds... Weet gewoon dat het mobiele deel van onze ruggengraatis verdeeld in drie delen: een bovenste deel cervicaal ", een tussenstuk " dorsaal » ou « borstkas » en een lager deel lumbaal ».
Laten we ons concentreren op dit laatste zogenaamde lumbale deel! Het is een overlay van 5 wervels lumbaal genummerd vanaf L1 tot L5 en gescheiden door tussenwervelschijven.
de tussenwervelschijven zijn fibrokraakbeenringen die fungeren als schokdemper door de verschillende schokken te absorberen die onze ruggengraat.
Het is het uitsteeksel van een of meer van deze schijven die aan de oorsprong ligt van een pathologie genaamd « hernia ».
Om de stabiliteit en samenhang van wervels lumbale, er zijn een aantal ligament structuren wie ze onderhouden:
Le voorste longitudinale ligament die de voorste delen van de verbindt wervellichamen (loopt van de schedel tot het stuitbeen).
Le achterste longitudinale ligament die de achterste delen van de wervellichamen verbindt.
de intertransversale ligamenten (rechts en links) die de dwarsuitsteeksels van de wervels verbinden.
Le geel ligamentdie de verbindt ruggengraatbladen (dunne botbladen die de achterste delen van de wervels vormen). Dit ligament is erg elastiek en zeer rijk aan proprioceptieve elementen (het geeft verschillende informatie aan de hersenen, met name over de positie van de wervelkolom volgens de spanning die erop wordt uitgeoefend).
de ligamenten die gewrichtsprocessen verbinden (dit zijn in feite kapselverdikkingen van de zygapophyseale gewrichten).
Le supraspinale ligament die de processus spinosus van de wervels verbindt.
de iliolumbale ligamenten(rechts en links) die de transversale processen van de laatste twee lendenwervels (L4 en L5) en de iliacale botten verbinden.
NB: de tussenwervelschijven zijn gelijk beschouwd als interossale ligamenten (aangezien ze verbinding maken tussen twee benige structuren).
Wanneer een van deze ligamenten (gedeeltelijk of volledig) uitrekt of breekt, meestal tijdens een Verkeerde beweging ou « nier toren », we praten overlumbale verstuiking. Het meest betrokken ligament is de iliolumbaal ligament (verbinding tussen de L4-L5-wervels en het bekkenbeen).
Lumbale verstuiking en hernia: definities
Nu je een expert bent in de anatomie van de lumbale wervelkolom, is het belangrijk dat u de definitie kent van de twee aandoeningen (lumbale verstuiking en hernia) om ze gemakkelijker te kunnen onderscheiden:
delumbale verstuiking is een ziekte die wordt gekenmerkt door door beschadiging van een of meer ligamenten van het onderste deel van de wervelkolom (een van de ligamenten die we voor u hebben opgesomd in de anatomische herinnering). Het kan ook secundair zijn aan a schade aan een spier of pees in deze regio. Ze wordt ook wel genoemd spit.
Een lumbale verstuiking kan het gevolg zijn van:
Een verkeerde zet: de verkeerde beweging in kwestie is meestal een extensie en draaiing van de rug vanuit een voorovergebogen positie (rug in flexie). Dit wordt vaak waargenomen wanneer een persoon een zware last van de grond tilt met een slechte rugligging.
Unverkeerde uitlijning tussen de wervelkolom en het bekken, wat leidt tot overmatige spanning in bepaalde banden, spieren of pezen. Deze eindigen barsten (uitrekken, volledig of gedeeltelijk scheuren).
repetitieve bewegingen van de lumbale wervelkolom (bij sommige sporten en beroepen) kan ook letsel veroorzaken aan de zachte structuren van de onderrug (ligamenten, spieren of pezen).
Het belangrijkste symptoom vanlumbale verstuiking is scherpe, plotseling optredende pijn gelokaliseerd in de onderrug, meestal bij een verkeerde beweging of ander acuut trauma aan de wervelkolom.
Deze pijn gaat vaak gepaard met een terug blokkade, dat wil zeggen een langdurig onvermogen om van positie te veranderen.
La hernia is een aandoening die wordt gekenmerkt door het uitpuilen of uitpuilen van a tussenwervelschijf uit zijn gebruikelijke positie. Het is in feite een uitgang van het interne deel (gelatineachtig en zacht) via een doorbraak van de buitenste laag (vezelig en hard).
In het algemeen, wanneer een hernia optreedt, comprimeert het een of meer aangrenzende structuren. Wanneer het een zenuwwortel die wordt gecomprimeerd, wordt de resulterende pijn genoemd « radiculalgie », wanneer het een nerf, We praten over "neuralgie".
Bijvoorbeeld in het geval van lumbale herniade heupzenuw (of een van zijn zenuwwortels) is samengedrukt en geïrriteerd, wat klinisch resulteert in Been pijn (op het pad van de zenuw) ischias). Dit heet een « ischias neuralgie .
De hernia kan plotseling optreden ter gelegenheid van een traumatischhoge toon ik, of geleidelijk begunstigd door verschillende factoren, zoals de verouderingde surpoids en andere bronnen van RSI-blessures du tussenwervelschijf.
Wat zijn de verschillen tussen lumbale verstuiking en hernia?
Dit zijn de belangrijkste verschillen tussen: lumbale verstuiking en hernia :
De betrokken structuren: lumbale verstuiking is een letsel aan een ligament (of zelfs een spier of pees), terwijl een hernia een letsel aan de tussenwervelschijf is.
De wijze van voorkomen: beide kunnen zowel abrupt als geleidelijk optreden. Niettemin treedt de lumbale verstuiking in het algemeen plotseling op (bijvoorbeeld bij een verkeerde beweging) terwijl de hernia geleidelijk tot rust komt (evolutie over meerdere jaren).
Symptomen: lumbale verstuiking manifesteert zich over het algemeen door pijn die beperkt is tot het lumbale gebied (zeldzame beenbestralingen) en door rugblokkade, terwijl een hernia asymptomatisch kan zijn of pijn kan veroorzaken die uitstraalt naar het been (ischias).
De prognose: het is over het algemeen beter voor lumbale verstuikingen in vergelijking met hernia's, vooral als het gaat om verstuikingen door eenvoudig uitrekken of verlengen (volledige spontane genezing in een paar dagen).
In het algemeen is een goede vraag van de dokter aangevuld met een tentamenzorgvuldige fysica is meer dan voldoende om onderscheid te maken tussen lumbale verstuiking en hernia.
In de overgrote meerderheid van de gevallen, geen aanvullend onderzoek nodig is om de diagnose van de een of de ander vast te stellen.
Als beeldvorming echter wordt uitgevoerd, kan bepaalde informatie nuttig zijn om: differentiële diagnoses uitsluiten.
Bijvoorbeeld in het geval van ruggengraat trauma (val, huiselijk ongeval, verkeersongeval, enz.), a gewone röntgenfoto du Lumbale wervelkolom kan een elimineren wervelfractuur - Hoewel de scanner ideaal voor het controleren van de botintegriteit.
Bij twijfel tussen deze twee pathologieën is het meest effectieve beeldvormend onderzoek: MRI (Magnetische resonantie beeldvorming). Deze laatste is in staat om met grote precisie zachte weefsels te bestuderen, zoals disquestussenwervelligamentenspieren en pezen.
Het kan daarom gemakkelijk een schijf- of ligamentletsel (of gespierd/pees) en maakt het zo mogelijk de diagnose te stellen van: hernia oflumbale verstuiking.
Het is niet ongebruikelijk dat bij klinisch onderzoek een diagnose van lumbale verstuiking wordt gesteld, waarna, wanneer een MRI wordt uitgevoerd, een bijbehorende hernia wordt gevonden.
Inderdaad, aangezien de hernia blijft langasymptomatisch, komt het vaak voor dat het zo is toevallige ontdekking tijdens beeldvorming (MRI of scanner) uitgevoerd voor een andere pathologie.
Wat te doen?
Bij onder rug pijn, of ze nu zijn verschenen ter gelegenheid van een valse beweging of dat ze geleidelijk zijn ingeburgerd, aarzel niet om een arts raadplegen om de oorzaak vast te stellen en een passende behandeling te krijgen.
In de tussentijd kunt u uw pijn verlichten met een paar "algemene" methoden, zoals:
Rust uit : vermijd bewegingen die pijn veroorzaken, zonder alle fysieke activiteit te stoppen.
La lendengordel : draag het om stress op uw onderrug te verminderen. Maar pas op, het gebruik ervan mag slechts tijdelijk zijn (wanneer de pijn hevig is) om verzwakking van uw buik- en lumbale spieren en gewrichtsstijfheid te voorkomen.
IJstoepassing: in het geval van een lumbale verstuiking na een verkeerde beweging, 3 tot 4 keer per dag (of zelfs elke 2 uur) ijs op de pijnlijke plek aanbrengen gedurende ongeveer vijftien minuten om ontsteking en pijn te verminderen.
De toepassing van warmte: na de acute fase van een lumbale verstuiking (ongeveer 3 dagen), kunt u warmte (kruik) aanbrengen op de pijnlijke plek om uw spieren te ontspannen (warmte vermindert spasmen en spierspanning die bronnen van pijn zijn).
Medicatie : in geval van acute pijn kunt u in afwachting van uw medische afspraak niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (aspirine, diclofenac, enz.) of eenvoudige pijnstillers (paracetamol) innemen.
[1] P. Mevel, “De hernia”, de verzorger, diefstal. 27 neeo 150, blz. 23-24, 2013.
[2] P. Allard, JM Page, G. Kemoun, M. Duhaime, F. Barbier en E. Watelain, "Verstoringen in de rotatiebewegingen van de romp bij mensen met lumbale verstuikingen", in Annalen van revalidatie en fysieke geneeskunde, 1998, vol. 6, nro 41, blz. 336.
[3] F. Rannou, M.-A. Mayoux-Benhamou, S. Poiraudeau en M. Revel, "Tussenwervelschijf en aangrenzende structuren van de lumbale wervelkolom: anatomie, biologie, fysiologie en biomechanica", EMC-reumatologie-orthopedie, diefstal. 1 neeo 6, blz. 487-507, 2004.
[4] F. Rannou, M. Corvol, M. Revel en S. Poiraudeau, "Schijfdegeneratie en hernia: rol van mechanische beperkingen", Reuma beoordeling, diefstal. 68 neeo 10-11, blz. 908-912, 2001.
[5] W. Bengouga, "Mechanisch gedrag van de lumbale en thoracale wervelkolom", PhD Thesis, University of Batna 2, 2014.
[6] PG VERSIER, "BIOMECANICA VAN DE RACHIS", HIA Begin Orthopedische Chirurgie Afdeling, diefstal. 94160.
Mijn naam is Katia, dat ben ik gespecialiseerde webredacteur bij het schrijven van medische artikelen. Omdat ik gepassioneerd ben door geneeskunde en schrijven, heb ik mezelf tot doel gesteld om medische informatie voor zoveel mogelijk mensen toegankelijk te maken, door het populariseren van nog complexere wetenschappelijke concepten.
Mijn naam is Katia, ik ben 27 jaar oud en ik ben een webschrijver die gespecialiseerd is in het schrijven van medische artikelen. Gepassioneerd door geneeskunde en schrijven, heb ik mezelf tot doel gesteld om medische informatie voor zoveel mogelijk mensen toegankelijk te maken, dankzij de popularisering van nog complexere wetenschappelijke noties.
